Adellijke dame ontbeert passie
[Recensie] Lust en schande is het boek van schrijversduo en echtpaar Marianne en Theo Hoogstraten. Zij schreven aanvankelijk jeugdboeken, maar stapten in 2005 over op historische romans en thrillers. Dit boek is een verhaal over de adellijke Eleonora van Aquitanië (1122/1124-1204), die als kind is opgevoed om later haar land te leiden in de stad Poitiers, het land Aquitanië.
Kruistocht
Op zeker moment wordt zij uitgehuwelijkt aan Louis, de koning van Frankrijk. Daardoor wordt zij zelf koningin van Frankrijk. Haar echtgenoot is echter niet bijser romantisch ingesteld. Hij leefde voor zijn huwelijk een leven als monnik en is nogal geremd op seksueel gebied. Hij komt Eleonora vrijwel nooit in bed opzoeken, terwijl zij gewend is om er hartstochtelijke relaties op na te houden. Zij mist dat erg en probeert hem over te halen toch te komen. Ook omdat zij een nakomeling wil.
Om dichter bij elkaar te komen stelt zij haar hoop op het gezamenlijk houden van een kruistocht met ook een heel leger van onderdanen. Of dat lukt en hoe het verder afloopt met de kruisvaarders staat in dit boek en is de belangrijkste plot.
Het boek is niet echt een thriller, hoewel er wel geweld in voorkomt, maar meer collectief geweld dan bijvoorbeeld bij een politiethriller. Het geweld zit hem vooral in de kruistocht en in de aanslag op de raadgever van Louis, Abt Suger. Eleonora van Aquitanië is niet echt een erg bekend persoon, des te aangenamer is het nu iets over haar te weten te komen. Ze heeft wel een pagina op wikipedia. Kennis van de geschiedenis kan belangrijk zijn om lessen te trekken voor het heden. In dit geval is dat bijvoorbeeld dat gearrangeerde huwelijken niet altijd werken, of dat kruistochten tot onnodig bloedvergieten leiden.
Hofdames
De personages in dit verhaal zijn mooi neergezet. Eleonora als daadkrachtige persoon en sterke vrouw, die precies weet wat ze wil en waar ze goed in is. Samen met haar hofdames en ander personeel. Daar tegenover staat koning Louis als slappe persoon die zich het liefst van de wereld afkeert.
De omgeving waarin het verhaal zich afspeelt is niet echt beschreven, maar de gebeurtenissen des te meer. Er is veel dynamiek in het verhaal, bijvoorbeeld doordat de hoofdpersonen zich tussen Poitiers en Parijs verplaatsen, en met de kruistocht richting Turkjie, namelijk Constantinopel en Efeze. De gebeurtenissen in het verhaal lopen vloeiend en begrijpelijk in elkaar over en de schrijfstijl is toegankelijk. De sfeer is licht erotisch. Het geloof speelt een rol, aan de ene kant antagonistisch voor Eleonore,omdat zij de raadgevers van Louis, Abt Suger en Bernard van Clairveaux, die beiden religieuzen zijn, niet goed in staat vindt om een land te leiden. Aan de andere kant probeert ze het geloof soms juist te gebruiken om dichter bij Louis te komen. Niet als intrinsiek gelovige dus.
Dit is een fantastische roman die laat zien dat ook hooggeplaatste personen zo hun menselijke kanten hebben. De roman laat ook goed zien hoe een vrouw zich goed staande houdt in de macht die zij heeft en zich als een sterke vrouw profileert. Een voorbeeld dus is zijvoor (jonge) vrouwen van nu. De confrontraties die zij heeft met het leven, pakt zij voortvarend aan.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
