"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Maangloed

Vrijdag, 14 april, 2017

Geschreven door: Michael Chabon
Artikel door: Christian Jongeneel

Absurditeit en ontroering in nieuwe Michael Chabon

[Recensie] Moonglow, vertaald als Maangloed, is in vele opzichten een typische Michael Chabon roman (hij was afgelopen woensdag bij Donner in Rotterdam). Fantastische verhalen die absurditeit en ontroering in elkaar laten overvloeien. Rechtlijnige karakters wier gevoel voor orde juist ontregelend werkt. De schaduw van de Tweede Wereldoorlog die nog altijd over het Jodendom ligt.

Het boek is ‘a novel’, ‘a memoir’, ‘a pack of lies’, afhankelijk van op welke pagina je bent. Het centrale karakter is de grootvader van een verteller die Mike Chabon heet. Ruwweg vier verhaallijnen zijn er: zijn speurtocht, in opdracht van Eisenhower, naar nazi-rakettenbouwer Wernher von Braun in de nadagen van het Derde Rijk; zijn eigen transformatie tot rakettenbouwer tijdens een jaar in de gevangenis wegens zware mishandeling; zijn verhouding tot zijn door de oorlog zwaar getraumatiseerde vrouw; en zijn jacht op een python die de kat van de buurvrouw opgevroten zou hebben.

Natuurlijk hangt het allemaal samen, maar in vergelijking met eerder werk ontbeert Moonglow een centraal plot dat de actie voortdrijft. Omdat de vier verhalen door elkaar verteld worden, moet je je als lezer regelmatig even herpakken om een oude draad op te pikken. Een slecht boek is het zeker niet, maar het haalt niet het niveau van, bijvoorbeeld, Kavalier en Clay.

Boekenkrant

Eerder verschenen op http://www.christianjongeneel.nl/

Boeken van deze Auteur:

Maangloed