Humoristische complexloze autobiografie
[Recensie] Een autobiografie is een zelfgeschreven levensverhaal. Een auto biografie? Een levensverhaal opgehangen aan de auto’s die in je leven een rol speelden. Oud-journalist Binnert de Beaufort (1970) beschrijft in het korte, humoristisch bedoelde Man haalt rijbewijs. Een auto biografie zijn leven in het rijkeluismilieu.
De Beaufort publiceerde eerder onder andere Blauw bloed en Oud geld, twee boeken die zich afspelen in dezelfde rijke, adellijke middens – het milieu waarin de auteur zelf opgroeide. De eerste auto waaraan de Beaufort herinneringen bewaart, is zijn vaders oude Citroën Dyane, de eerste stokoude en slecht onderhouden wagen van een hele reeks. Nadat zijn ouders gescheiden zijn, verdwijnt ook deze auto uit zijn leven. Maar de auto’s zijn slechts een aanleiding om de jeugdjaren van de auteur te beschrijven, een tijd waarin een tragisch ongeval plaatsvindt. De Beaufort is met vrienden en vriendinnen naar Italië gereisd om daar enkele weken een met drank en drugs gevuld leven te leiden. Ook Claire, een meisje waar hij gevoelens voor heeft, gaat mee. Zij zit in de wagen die in het ongeval betrokken is. Jaren later gaat de Beaufort op bezoek bij Sven, de chauffeur, die nog steeds met een zware psychose kampt. De gevoelens waarmee de Beaufort toen en wellicht ook nu kampte, worden niet genoeg uitgediept. Al te snel wordt het boek weer luchtig.
Op de laatste 50 bladzijden focust de auteur zich op zijn eigen rijopleiding. Wanneer hij zijn rijlessen (meer dan tachtig!) en vele rijexamens beschrijft, wordt het boek bijwijlen echt grappig. Zo blijkt dat men bij het rijden vooral niet moet nadenken, maar vooral moet doén. Dit gedeelte had best wat uitgebreider mogen zijn.
Het verhaal draait uiteraard heel sterk rond de Beaufort. De personages komen hierdoor niet sterk uit de verf. Enkel aan Sven wordt extra aandacht besteed, de andere personages blijven echte nevenfiguren. De setting is typisch Nederlands: de wijk Benoordenhout in Den Haag. Voor Vlaamse lezers kan dit, naast typisch Nederlands taalgebruik als ‘ontgroenen’, soms vervelend zijn.
Man haalt rijbewijs. Een auto biografie is een complexloos boekje. De lezer krijgt exact wat hij mag verwachten: een luchtige, enigszins humoristische autobiografie van een man met een rijk gevuld verleden. Het boek is doorspekt met sappige anekdotes, waaronder een bezoek aan het oude Oostblok, een ontmoeting met George Bush sr. en vele leuke studentenfeestjes. Deze luchtigheid is meteen ook het grote minpunt van dit boek. Bepaalde thema’s, zoals het ongeval, zouden veel dieper uitgewerkt moeten worden. Als lezer blijf je hier op je honger zitten. Goede vakantielectuur, maar ook niet meer dan dat.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub Van Alles
