De geuren en kleuren van de Thaise keuken
[Recensie] Oh, die verschillende geuren van eetstalletjes, wierook en open water. Ook al is het meer dan 25 jaar geleden ik herinner het me als de dag van gister hoe Bangkok rook. Dat gevoel komt een beetje terug als ik Minibijbel Thaise keuken opensla.
Het eerste deel leest als een reisgids met de geschiedenis van Thailand, dat vroeger Siam heette, haar koningen, tempels en feesten. Al gauw leren we de Thaise keuken met specifieke ingrediënten en bereidingswijzen kennen. Dit is een uitgebreid en handig deel van de minibijbel omdat ook de Thaise namen er worden bij vermeld. Handig als je iets speciaals zoekt in de toko of op internet wilt bestellen.
Vanaf pagina 70 gaan we zelf koken. Wat opvalt is de wat gedateerd aandoende fotografie. Niet vreemd als je bedenkt dat deze minibijbel een heruitgave is uit 2004. Maar als je in staat bent om door de vormgeving heen te kijken dan krijg je een groot aantal authentieke recepten. Bij de voorgerechten krijgen we tung tong (ook wel gouden tasjes genoemd) en voetzoekers voorgeschoteld. Heet, zuur en zoet worden in perfecte balans gebracht dat vind ik zo knap aan de Thaise keuken. Dat is zo bij de pikante zoete groentesoep met tahoe, de miesoep uit Chiang Mai en natuurlijk ook de vele curry’s met rijst of mie. Beroemde gerechten als Pad Thai, mussamancurry en mango met kleefrijst ontbreken niet. Pittigheid wordt geblust met frisse fruitige salades als bijgerecht.
Een tochtje naar de toko is voor sommige gerechten noodzakelijk en wellicht dat internet uitkomst biedt (vers bananenblad, palmsuiker, kaffir-limoenblaadjes, tamarindepulp). Maar het bereiden van de recepten is super simpel en snel, ook dat is een voordeel van de Thaise keuken.
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
