"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Misschien wel niet

Vrijdag, 19 oktober, 2018

Geschreven door: Jannah Loontjens
Artikel door: Lalagè

Hedendaagse zorgen

[Recensie] Misschien wel niet gaat over Mascha, bacterioloog, moeder van Oscar en Bobby, vrouw van Tom. Maar liever wil ze zo niet beschreven worden. Ze is Mascha, punt. Tom denkt dat Mascha depressief is, maar zelf voelt ze zich gewoon moe. Haar leven is saai geworden: ze kan al voorspellen wat Tom gaat zeggen, ook al gaat het over een onderwerp waar ze het nog niet eerder over hebben gehad. Op een dag breekt ze haar elleboog, doordat ze met Oscar op de fiets een zeppelin achternagaat. De mitella vindt ze een mooi excuus om dingen niet te doen. Toch gaan de meeste dingen gewoon door: voor de kinderen zorgen, werken en feesten met haar vrienden. Wat wel spannend is, zijn de gesprekjes die Mascha op Facebook voert met Rafiq, een jonge Marokkaan die zegt dat hij in New York woont. De chats worden steeds pikanter. Mascha vindt het ene moment dat het geen kwaad kan, maar een andere keer twijfelt ze wel waar de grens ligt. Wanneer heet het vreemdgaan? Ondertussen heeft ze het vermoeden dat Tom vreemdgaat met Susan, één van hun goede vrienden.

Tom is filosoof, net als schrijfster Jannah Loontjens. Op driekwart van het boek houdt Tom een lezing over online leven:  “We zijn met onze gedachten vaak niet ‘hier’ maar online.” Dat herken ik wel: tijdens vergaderingen zitten mensen openlijk op hun telefoon hun mail te checken. Maar als ik een boek zou gaan zitten lezen, zou men dat vast heel onbeleefd vinden. “Moeten we niet meer nadenken over technologische ontwikkelingen in plaats van ons zomaar mee te laten slepen?” Dit is natuurlijk niet nieuw. Al sinds de industriële revolutie roepen filosofen dat we moeten nadenken voordat we een nieuwe techniek gaan gebruiken. In de praktijk gebeurt dat zelden. Wel zie ik om mij heen dat mensen nadenken over hun eigen mediagebruik. Regelmatig besluit iemand om bewust minder televisie te gaan kijken, een tijdje niet te twitteren of van Facebook af te gaan.

Tot aan de lezing van Tom viel het mij niet speciaal op dat Mascha vaak met haar telefoon of met Facebook bezig is. Aan de andere kant is het mij weleens opgevallen dat sommige schrijvers net doen alsof het internet niet bestaat, ook al speelt hun verhaal in het heden. Maakt dat hun boeken tijdloos, langer houdbaar? Of zou het op den duur heel vreemd overkomen om dat totaal te negeren?

Mascha – ik lees haar gedachten, maar ze gaat niet leven voor mij. Misschien soms, in de groentewinkel bij Mehmet. Of als het over haar zoontjes gaat. Maar die feestjes… ik vraag me af of hoogopgeleide volwassen mensen met kinderen echt zulke feestjes met veel drank en coke en seks geven. Ik kan het me maar moeilijk voorstellen. Misschien is dat naïef, maar dat houd ik dan liever zo. Jannah Loontjens schrijft goed en het boek leest lekker. Sommige filosofische stukken vond ik wel interessant. Maar ik had dit boek ook makkelijk halverwege een paar dagen kunnen laten liggen, zonder dat ik eraan moest denken. Terwijl ik meestal vaak aan mijn boeken denk, bijvoorbeeld tijdens mijn werk of op de fiets. Het kostte geen moeite om het uit te lezen, maar ik zal het ook weer snel vergeten.

Boekenkrant

Eerder verschenen op Lagagè leest


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.