"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Mus en Kapitein Kwaadbaard en De 5 slangen

Zaterdag, 21 november, 2020

Geschreven door: Kevin Hassing, Linde Faas
Artikel door: Jaap Friso

Tree voor tree voor tree voor tree

[Recensie] Het begin is spannend en dynamisch. Een meisje genaamd Mus valt hijgend een café binnen en vraagt om hulp. Haar woonplaats is overvallen door een piratenbende en ze weet dat kapitein Kwaadbaard haar kan helpen. Hij is de voormalige leider van de beruchte ‘De 5 Slangen’ maar heeft zijn zwaard aan de wilgen gehangen en weinig zin om zich weer in een strijd te storten. Dat verandert als Mus hem vertelt dat zijn zoon lid is van de bende. Hij heeft nooit geweten wie zijn vader is en gaat er vanuit dat de nieuwe bendeleider zijn verwekker is. Kwaadbaard is een soort spijtoptant die nog wat goed heeft te maken.

Kapitein Kwaadbaard gaat samen met zijn kornuiten en Mus het avontuur aan dat op de achterflap aardig is samengevat: ‘vol bloeddorstige wolven, kleine boswezens, scheepswrakken, een spookschip en een gewiekste zakenvrouw.’ Natuurlijk verloopt het langs het stramien van de goeden tegen de kwaden en zijn er de gebruikelijke grappen en uitroepen  (‘zieke zeekokkels’)  die aan dit soort piratenverhalen kleven. Maar het leest lekker en leest nog beter voor. Dat komt omdat debutant Kevin Hassing (36), die enige bekendheid vergaarde als acteur, over veel fantasie beschikt en naast kapitein Kwaadbaard types met namen als Kromme Kareltje en de Buffel laat figureren.

Hassing durft zijn stempel op het boek te drukken. Hij herhaalt bijvoorbeeld bladzijden lang ‘tree voor tree’. En schrijft het woord veel met meer dan honderd é’ s op . De inhoud verandert er niet door maar bij het voorlezen maken dat soort ingrepen het verschil. Net als het doen van een constatering en die vervolgens herhalen in een citaat, wat een droogkomisch effect geeft.

Dat soort lef onderscheidt hem net even van andere debutanten. Net als dat er een paar interessante relationele verwikkelingen zijn opgenomen die voor diepgang hadden kunnen zorgen. Bijvoorbeeld de vader-zoonverhouding. Die wordt jammer genoeg niet echt uitgewerkt zoals de aanvankelijk interessante personages allemaal te weinig reliëf krijgen. Mus is een stoere en bijdehante meid maar uiteindelijk ook niet veel meer dan dat.  De spanningsboog vloeit langzaam weg. Maar er zit misschien wel meer in, dat gaan we dan hopelijk in deel 2 zien.

Pf

Eerder eerst verschenen op Jaapleest