Tienermeiden op avontuur
[Recensie] Drie meiden ontmoeten elkaar voor het eerst bij de notaris, die hen vertelt dat ze een drieling zijn. Hun moeder is overleden toen ze anderhalf waren en een vader is niet bekend. Joan is geadopteerd door een rijk echtpaar, Hanna belandde in een groot, gezellig gezin en Tanja is altijd in het tehuis blijven wonen. Ze zijn heel verschillend maar blijken ook dingen gemeen te hebben. En wie is nou hun vader?
Het verhaal is om de beurt vanuit een van de zussen geschreven. Ze hebben allemaal een heel andere kijk op de gebeurtenissen en op elkaar, waardoor je alle kanten goed begrijpt. De schrijfstijl is heel helder en duidelijk. Er staan weinig overbodige dingen in waardoor het boek dun is en makkelijk te lezen. Het boek is niet heel spannend – zeker geen thriller – maar er gebeurt wel telkens van alles waardoor je wel door wil lezen.
Het einde van deel 1 is niet echt een einde, maar eerder een cliffhanger. Gelukkig zijn er vervolgdelen. Heel veel vervolgdelen. Als een probleem opgelost is dan komt er weer een nieuw probleem waar de drieling mee om moet gaan, net zoals dat in het echte leven gaat. Soms zijn deze problemen heel herkenbaar en soms juist helemaal niet. Ten minste, voor mij is optreden voor duizenden mensen of door de paparazzi achtervolgd worden niet herkenbaar, maar stress over toetsen of verliefd worden daarentegen juist wel.
Met deze combinatie van herkenbaarheid en ongrijpbare, maar heerlijke glamour vullen de delen zich gemakkelijk en het blijft leuk om te lezen. De gemakkelijke schrijfstijl en de leuke karakters blijven immers hetzelfde, in welke situatie ze ook zijn.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
