Een aardige thriller die scherpte en stevigheid mist
Na een hevige brand in de hoogste verdiepingen van een flatgebouw in Noord Londen vindt de brandweer de lichamen van twee mensen die om het leven zijn gekomen. Een vreselijke gebeurtenis, maar wat echt de aandacht van brandweer en politie trekt, is het dode lichaam van de controversiële politicus Geoff Armstrong die, naar het lijkt, aan de brand probeerde te ontsnappen door uit het raam te springen. In de ogen van de brandweer is dat verdacht want hulpverleners waren onderweg om de ultra-rechtse politicus in veiligheid te brengen. Wat deed hij in dat flatgebouw waar buitenlanders, kleurlingen en sociaal-zwakkeren wonen, bevolkingsgroepen waar hij niet mee geïdentificeerd wilde worden? Naarmate het onderzoek vordert, stuiten inspecteur Josh Derwent en rechercheur Meave Kerrigan op nog meer ongerijmdheden. Op de elfde verdieping had iedereen zo zijn eigen geheimen.
Jane Casey werd geboren in Dublin en studeerde Engelse letterkunde in Oxford en Iers-Engelse literatuur in Dublin. Na de brand is het zesde deel in een serie thrillers met Meave Kerrigan als hoofdpersoon. De delen zijn los van elkaar te lezen.
Het begin van het verhaal waarin de belangrijkste bewoners van de Murchison flat worden voorgesteld, is sterk. Jane Casey schetst een indringend beeld van mensen die cultureel veel van elkaar verschillen en zich vaak in een uitzichtloze situatie aan de zelfkant van de maatschappij bevinden. Het is een aanklacht tegen het sociale beleid, zoals dat volgens de schrijfster in Londen bestaat. Na deze stevige introductie zakt het verhaal in. Het wordt traag, sommige zaken worden veel te breed uitgesponnen en de spanning is ver te zoeken.
Meave is een sterke, onafhankelijke vrouw die deskundig en soms wat onhandig haar werk doet. In haar privéleven heeft ze zo haar problemen. De relatie met haar vriend Rob is voorbij en ze wordt uitermate hinderlijk gestalkt door Chris Swain, een man die een rekening met haar te vereffenen heeft. Josh Derwent is onbehouwen en beminnelijk tegelijk, irritant, provocerend en onhandelbaar. De samenwerking tussen de twee verloopt dan ook niet altijd even soepel en vlekkeloos. Het leidt tot kibbelpartijen die te veel tekst in beslag nemen en daardoor soms beginnen te irriteren. Het leidt de aandacht af van het eigenlijke misdaadverhaal. De overige personages missen diepgang en blijven daardoor oppervlakkig.
Het idee achter het verhaal is goed, maar in de uitwerking mist het de nodige scherpte en stevigheid om een topthriller kunnen worden. De fraaie schrijfstijl van Jane Casey doet daar niets aan af. Als het verhaal echt op stoom komt, is het kwaad eigenlijk al geschied. De ontknoping is boeiend maar als het boek uit is, bekruipt je toch een onbevredigend gevoel.
Na de brand is een aardige thriller die door een matige uitwerking geen topper is geworden.
Eerder gepubliceerd op Hebban
