Wie wil er nou geen draak als vriend?
[Recensie] Elise kan de gedachten van dieren lezen. Een heel bijzonder talent, dat haar in contact bracht met de eeuwenoude draak Nefrilda. Na de spannende avonturen in Nefrilda en de drakenhoeder volgt er een nieuw verhaal dat prima los te lezen is van het eerste deel. Al is meer lezen over Elise en Nefrilda natuurlijk wel leuker.
Met dieren kunnen praten is al super cool, maar met een draak nog veel meer! De vriendschap tussen Elise en Nefrilda is leuk om over te lezen. Het hebben van een draak als vriendin is toch anders dan een normale vriendschap. Als Nefrilda per ongeluk de achtertuin van Elise’s ouders in puin legt met haar grote lijf bijvoorbeeld. En dat ze samen een stukje kunnen vliegen.
De andere personages waren ook goed. De stoere judoleraar met zijn marinierservaring deed me afvragen of de schrijver soms zelf marinier was geweest. Het broertje van Elise speelde in dit nieuwe boek een grotere rol, wat leuk gedaan was.
Het verhaal van Elise en de rest wordt afgewisseld met een verhaal uit het verleden. Deze hoofdstukjes zijn schuingedrukt voor de duidelijkheid. Dit verhaal is erg spannend, met ridders en veldslagen. Met weinig woorden wordt de situatie duidelijk neergezet. Het kost weinig moeite om over te schakelen tussen het heden en het verleden. Vooral omdat steeds meer blijkt dat het verleden invloed heeft op wat er nu gebeurt!
De schrijfstijl is fijn. Geschikt voor de wat oudere kinderen om zelf te lezen, maar ook geschikt om voor te lezen. Samen met het leuke verhaal, goeie personages en het feit dat je het eerste deel niet hoeft te lezen, is dit een absolute aanrader.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
