"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Niemand heeft het gedaan

Vrijdag, 3 november, 2017

Geschreven door: Diane Broeckhoven
Artikel door: Jannie Trouwborst

Het leven van een kind van zeven

[Recensie] Dat Diane Broeckhoven heel goed in staat is zich te verplaatsen in de gedachtewereld van oude mensen heeft ze al bewezen met succesvolle romans als De buitenkant van meneer Jules en De poppendokter. Met Niemand heeft het gedaan laat ze zien dat ze ook op overtuigende wijze in het hoofd van een kind kan kruipen.

Bonnie is zeven jaar als ze op een dag, nadat haar moeder haar naar school heeft gebracht, een gesprek opvangt tussen enkele andere moeders. “Lena doet het heel goed”, zeggen ze. Ze begrijpt niet helemaal waarom ze dat over haar moeder zeggen. De vragen van andere kinderen (waarom heb jij geen vader?), haar eigen constatering dat haar moeder er zoveel jeugdiger uitziet dan de andere moeders en het rekenonderwijs doen haar langzaam beseffen dat haar moeder nog een schoolmeisje van 16 jaar was toen zijzelf geboren werd. Dat roept genoeg vragen op en haar moeder beantwoordt ze zo eerlijk mogelijk. Bonnie heeft er vrede mee en voor haar verandert er niets.

Zolang als ze zich kan herinneren woont ze met haar moeder in het kleine huisje achter Bonnies Boetiek, de winkel met tweedehands kinderkleding van Lena. Ze vindt het er heerlijk, ze doen alles samen in het huishouden en Bonnie slaapt altijd veilig bij haar moeder in bed. Oma en haar overgrootmoeder wonen in dezelfde straat en ze komen allen geregeld bij elkaar over de vloer. Bonnie groeit op in een vrouwenwereld en ze heeft geen enkele behoefte aan een vader.

Maar blijkbaar wel aan een denkbeeldig vriendinnetje: een meisje dat sprekend op haar lijkt en dat zo plotseling opduikt in haar leventje, dat ze er aanvankelijk erg van in de war raakt. Ze zegt dat ze Niemand heet en ze komt en gaat op de meest onverwachte momenten. Soms is ze er elke dag, dan weer tijden niet. Zolang Bonnie ergens over inzit of dingen niet begrijpt is Niemand in de buurt. Op den duur schrikt ze niet meer van Niemand, ze hoort er gewoon bij.

Boekenkrant

Door de ik-vorm van de vertelling zien we de wereld door de kinderogen van Bonnie. Wij vullen als volwassenen zelf in wat Bonnie niet begrijpt of ziet. Maar ook de uitspraken van haar denkbeeldige vriendinnetje Niemand komen via Bonnie bij de lezer. Bonnie lijkt een vrolijk naïef meisje, maar als Niemand op het toneel verschijnt, verandert er iets. Niemand doorziet situaties eerder, stelt vragen aan Bonnie die haar wakker moeten schudden. Niemand verandert van een onschuldig vriendinnetje in een kleine onruststoker.

Dat wordt alleen maar erger, als er een man komt in het leven van haar moeder Lena. Het is een meester van de school van Bonnie. Ze mag hem graag, maar ze wil haar moeder niet met hem delen. Het duurt even voor ze begrijpt dat ze ruimte voor hem zal moeten maken, ook al gaan de volwassenen daar heel begripvol mee om. Prachtig hoe Diane Broeckhoven die tegenstrijdige gevoelens laat doorklinken in de woorden van Bonnie en van Niemand. Het is een weergave van het gevecht in het hoofd van het kind. Het is een ongelooflijk spannend gevecht. Heel langzaam wordt de toekomst met z’n drieën opgebouwd. Soms lijkt Bonnie er vrede mee te hebben, maar dan komt Niemand weer op de proppen met haar doemscenario’s. Met angstige voorgevoelens sla je de laatste bladzijden om. Wie zal er winnen? En met welke gevolgen?

Eerder verschenen op mijnboekenkast.blogspot.nl


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

Niemand heeft het gedaan

De Poppendokter