Ondanks alles een vrouw om van te houden
[Recensie] Ze is irritant, betweterig, vermakelijk en vooral onweerstaanbaar. Olive Kitteridge, de gepensioneerde lerares in het leven geroepen door de Amerikaanse schrijfster Elizabeth Strout. Ze is de hoofdpersoon in het in 2015 verschenen Olive Kitteridge en nu in Opnieuw Olive. De eerste roman was goed voor een Pulitzerprijs. En bovendien voor een miniserie op HBO.
Nu is het vervolg verschenen. Olive´s echtgenoot Henry is overleden en Olive moet wennen aan het leven alleen. Net zoals in de roman die haar naam draagt is Olive ook hier soms hoofdpersoon, soms zijdelings betrokken bij het verhaal. Alles speelt zich af in het fictieve kustplaatsje Crosby in de Amerikaanse staat Maine.
Achter het idyllisch plaatje gaat de gebruikelijke menselijke narigheid schuil. Zo is er het echtpaar dat al decennia apart in hetzelfde huis woont. Nadat de echtgenoot betrapt is op overspel scheiden ze niet, daar is de tijd dan nog niet voor, zoals de schrijfster fijntjes opmerkt. Veel venijniger is de oplossing die bedacht is. Met geel Duck tape is het huis in tweeën gedeeld en man en vrouw blijven op hun helft. Ze spreken slechts met elkaar via hun dochter.
Een dochter die dominatrix blijkt, die in een video op mannen poept en hun piemel met spelden beperkt. Het echtpaar moet ermee leren leven, net zoals ze met elkaar naast elkaar leven. En zo wordt Opnieuw Olive bevolkt met mensen, die op hun eigen manier – en dat is veelal niet de beste – met hun en andermans beperkingen leven.
Ondertussen maakt Olive kennis met de oude weduwnaar Jack Kennison, die ze in eerste instantie met zijn dikke pens maar eng en oud vindt. Haar zoon die ze in geen drie jaar heeft gezien, is al evenmin van hem gecharmeerd. Maar die heeft zo zijn eigen problemen met zijn eigen bazige echtgenote. Op hilarische wijze schetst Strout het bezoek van de twee met hun kinderen aan een onwennige Olive.
Of je wilt of niet, Olive is een vrouw om van te houden. Eigenzinnig, betweterig, zich net zo vaak vergissend als de andere personen die de revue passeren. In de eerste roman veroverde ze al vele harten en dat zal in Opnieuw Olive niet anders zijn. Een derde Olive-roman zit er niet in, gezien de vergevorderde leeftijd en kwakkelende gezondheid – mooi beschreven, dat wel weer – van de hoofdpersoon. Maar Strout heeft veel andere mooie boeken geschreven. Dat maakt het afscheid van Olive wel weer goed.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
