Een teveel aan seks, drugs, drank
[Signalering] Het hoofdpersonage in Oud vet is niet bijster trots op zichzelf en het leven dat hij leidt. Eigenlijk is dat nog een understatement, afgrijzen hebben van zichzelf lijkt hier beter op zijn plaats. Waar hij vooral goed in is is achter Japie aan lopen. Japie zijn penis die hem voortdurend in verschillende netelige situaties brengt. Ook drank en drugs zijn tegelijkertijd zijn vriend en vijand.
Een bekentenis van zijn vader zorgt ervoor dat hij het helemaal heeft gehad met zijn familie en hij besluit liftend de wereld in te trekken. Via een paar Aziaten ontmoet hij in Zwitserland de vrouw van zijn dromen, maar de drang naar vrijheid is uiteindelijk toch groot en blijft aan hem trekken, dus neemt hij opnieuw de kuierlatten en vertrekt richting Afghanistan. Zijn seksverslaving weet hij onderweg te bevredigen met allerlei vluchtige contacten, maar hij bezwijkt ook voor de verdoving die opiumgebruik hem brengt. Het kost hem de grootste moeite om te stoppen met gebruiken, waarop hij besluit om terug te keren naar Zwitserland.
Eenmaal terug bij zijn vrouw voelt de relatie al snel als heel benauwend. De vrijheid en de belofte van een Aziatische asielzoeker om binnen de kortste keren een fortuin te verdienen lonken. Binnen korte tijd weten de twee mannen een aanzienlijke handel in verdovende middelen op te zetten. De klus geeft hem de voortdurende rush die hij graag wil voelen, maar ze lopen met hun louche ‘bedrijf’ tegen de lamp, worden opgepakt en gedetineerd in Zwitserland.
Het gevangenisleven bezorgt hem een behoorlijke depressie en leidt zelfs tot een suïcidepoging, waarop hij vanuit de ambassade, familie, vrienden en zijn vrouw hulp krijgt om een ontsnappingspoging te ondernemen tijdens zijn Kerstverlof.
Een nieuwe start in Nederland dient zich aan voor het stel, maar zijn drang naar seks en zijn buitenechtelijke escapades blijken toch fnuikend voor hun relatie en hij grijpt de vrijheid met beide handen aan. Verkeerde ‘vrienden’, teveel drank en drugs zijn destructief en zullen hem uiteindelijk bijna zijn kop kosten.
Voor zijn debuutroman heeft Ronny Simon (1955) kunnen putten uit zijn eigen leven en ervaringen.
“Ronny begon zijn carrière als kunstenaar en heeft vervolgens zijn ziel aan de commercie verkocht, hij is het reclamevak ingedoken. Pas op oudere leeftijd is hij tot inkeer gekomen.”
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
