I have always imagined that Paradise will be a kind of library
Toevluchtsoord toen en nu [Recensie] â ât Hooge Nestâ is de naam van een huis in de bossen bij Naarden dat Roxane van Iperen in 2012 koopt. Tijdens de renovatie ontdekken de nieuwe bewoners schuilplaatsen met papieren en andere herinneringen aan mensen. Roxane vermoedt dat er in de Tweede Wereldoorlog onderduikers verborgen hebben gezeten. Wanneer ze zich in archieven en...
De Oude Hollandse Waterlinie [Recensie] Volgend jaar is het 350 jaar geleden dat ons land van alle kanten werd aangevallen, een situatie die bekend kwam te staan als het Rampjaar. Er worden tal van activiteiten gepland om de herinnering aan deze bijzondere periode in onze geschiedenis levend te houden, en ook uitgevers lopen zich warm om een aantal publicaties op...
De duistere kanten van het Chinese communisme [Recensie] Maoâs massamoord is een goed geschreven, goed onderbouwd, belangrijk, maar gruwelijk boek. Iedereen weet dat Lenin, Stalin en Hitler boeven waren. Van Mao wordt soms gedacht dat hij toch het beste met de mensheid voor had. Voor deze âgelovigenâ is dit een noodzakelijk boek. Frank Dikötter, hoogleraar in Londen en Hong Kong,...
Met het aura van Yourcenar De eerste zin “Na een uur kwam ze beneden, Adriaan was er niet.” Recensie Nadat Adriaan zijn vrouw AimĂ©e op overspel heeft betrapt, besluiten ze na vijftien jaar uit elkaar te gaan. Of toch niet helemaal, want hun sjieke huis op de Amsterdamse Apollolaan is groot genoeg om er samen apart in te wonen. Zij...
Van kleurlozen en terroristen De eerste zin “Toen ze met graafmachines kwamen, wist ik nog niet hoe diep en breed de gaten zouden zijn die ze de jaren erna in mijn oppervlak zouden slaan.” Recensie We zijn 2040. In Groningen staat een kolossaal gebouw, een wijk op zich bijna, met een grote, rode rand eromheen, als een Saturnusring. Dat gebouw,...
Vroedvrouw van het verlangen [Recensie] In Arnon Grunbergs nieuwste roman De dood in Taormina speelt een vrouw met een immense leegte in haar binnenste de hoofdrol. Ze lokt er zoekende mannen mee, maar zal ze ook in staat zijn er het leed van de wereld mee te lenigen? Acht was Zelda toen haar moeder verdween. âOp wereldreis,â zei haar vader,...
Gekanker op de laffe filmmakers [Recensie] Een nieuw boek van Herman Koch verkoopt altijd goed. Een film met Sophia kwam op de eerste plaats van de bestseller top 60. Toch neemt de aandacht in de media bij ieder nieuw boek af. Misschien dat hij zelf niet meer zo zit te wachten op interviews en televisieoptredens. Hij wordt ouder en zijn...
âVervreemding in woord, beeld en toonâ [Recensie] De bundel Buiten zinnen vormt een bijzondere samenhang tussen fotoâs, poĂ«zie en muziek. Het begon met de fotograaf Eddy Verloes, die op een stormachtige dag op een Belgisch strand enkele uitgelaten chassidische Joodse jongens zag. De fotoâs die hij van hen maakte, stuk voor stuk haast mystieke eilanden van schoonheid, vormden vervolgens de inspiratie voor...
Medisch-etische dillemma’s en verlies van een kind [Recensie] Twee tienermeisjes raken op vakantie ernstig gewond bij een ongeluk met een quad. Ze zagen het wel zitten om lekker door de duinen te racen met die stoere jongen, die met de schrik vrijkomt. Voor de vier ouders van de meisjes breekt een onzekere tijd aan. Ze pendelen heen en weer tussen...
Pijnlijk herkenbare inwisselbaarheid [Recensie] Een verhalenbundel als debuut is durven. Kortverhalen zijn in het algemeen namelijk niet zo een populair genre in het Nederlandse taalgebied. Lotte Dondorp (1987) doet het met Zonder ons is er geen muziek toch, ze schreef al verhalen voor Revisor.nl, Hollands Maandblad en Tirade die voor dit debuut werden aangevuld met nieuw werk. Ze rondde naast...
âWaarom zou je nog met verschillende canons werken?â [Column] In zijn bundel Bokman noemt dichter Dean Bowen geen namen. Zijn gedicht .canon bestaat uit maar Ă©Ă©n zin: “Ik herhaal hun namen, zodat ze niet uit monden gewassen worden.” Die zin staat halverwege de pagina en de rest van die bladzijde is leeg. Maar voor de goede verstaander is duidelijk welke namen daar hadden kunnen staan.En voor...
Lui lezen [Column] Hoe lezen mensen, hoe lees ik zelf? Aandachtig, elke zin, paragraaf of pagina twee keer, of juist snel, paginaâs maken, zoals in meters maken. Ik ben een grote innemer als het om boeken gaat. Gulzig, alles lezen, alles weten. Gun mezelf niet altijd de tijd om elk woord, elke zin, elke gedachte die langskomt tot me te...