"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Perfecte dagen

Zondag, 10 mei, 2015

Geschreven door: Raphael Montes
Artikel door: Joop Liefaard

Een geslaagde, overtuigende en schokkende misdaadroman

Teodoro Avelar Guimarães is een student medicijnen die zijn tijd het liefst doorbrengt in de snijzaal van het ziekenhuis. Hij ervaart het werken met Gertrudes, een dode vrouw die haar lichaam ter beschikking van de wetenschap heeft gesteld, als een bijzondere ervaring. Hij heeft een speciale band met haar. En vindt troost in zijn onbegrepen bestaan. Téo woont bij zijn invalide moeder die van hem en een rolstoel afhankelijk is. Op een dag begeleidt hij zijn moeder naar een feest en daar ontmoet hij Clarice Manhães, een vrijgevochten jonge vrouw die filmscenario’s schrijft. Téo is meteen geobsedeerd door deze fascinerende vrouw en hij dwingt haar met hem op reis te gaan om samen perfecte dagen te beleven. Hij wil haar helemaal voor zich winnen en gaat daarbij nogal vreemd te werk. Gestoord zou iedereen zeggen maar voor Téo is het allemaal heel normaal.

Raphael Montes III (1990) is een Braziliaanse advocaat en schrijver. In 2009 debuteerde hij met een kort verhaal. Zijn eerste roman Suicidas verscheen in 2012. Zijn tweede (misdaad)roman Perfecte dagen (Dias Perfeitos) verscheen in 2015. Het boek moet zorgen voor een internationale doorbraak. Raphael Montes schrijft in het strakke ritme van een bossanova maar dan zonder de emotie en de verleiding. Hij creëert een herkenbare Braziliaanse sfeer. Een wereld waarin Téo de gebruiken van de Braziliaanse maatschappij volgt en zeer tegen zijn zin voor zijn behoeftige moeder zorgt. Zijn reis met Clarice naar Teresópolis en daarna Ilha Grande is dan ook niet alleen een reis om een onmogelijke liefde af te dwingen maar ook een ontsnapping uit een beklemmend bestaan. De personages zijn goed uitgewerkt. Téo is totaal verknipt en dat wordt gedetailleerd uitgewerkt. Alles wat zich in zijn zieke geest afspeelt beschouwt hij als normaal. Het oordeel van de maatschappij is niet gebaseerd op objectieve waarnemingen maar vertroebeld doordat iedereen teveel gehecht is aan regels en wetten. Téo voelt zich onaantastbaar. Hij heeft dan ook geen enkele morele drempel bij de schokkende en gruwelijke manier waarop hij Clarice voor zich probeert te winnen.

In Perfecte dagen is vanaf de eerste bladzijde een onderhuidse spanning aanwezig. Onheilspellende dreiging en tragiek spelen een belangrijke rol in het verhaal. De ontknoping is dramatisch, soms wat slordig uitgewerkt maar binnen grenzen. Mário Quintana heeft eens gezegd dat liefde alleen mooi is als we iemand vinden die ons verandert in ons beste zelf. Raphael Montes geeft een heel aparte invulling aan deze overweging.

Perfecte dagen is een geslaagde, overtuigende en schokkende misdaadroman. Een verrassend volwassen boek uit een land dat geen enkele thrillercultuur heeft. Misschien legt de getalenteerde Raphael Montes III hiervoor met Perfecte dagen een basis.

Wandelmagazine

Eerder gepubliceerd op Hebban.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.