[Signalering] Een kernthema van de Nationaal Coördinator Terrorisme Bestrijding en Veiligheid (NCTV) is het proces van radicalisering. Nu al even er naar schatting “enkele honderden jihadistische echtparen” in Nederland, al dan niet ingebed in bredere netwerken. Het NCTV houdt “salafistische aanjagers” nauwlettend in de gaten en onderneemt actie waar zij dat nodig acht. Daarbij vallen spaanders, zo laat het geval Cornelisu Haga Lyceum zien. Wat radicalisering precies inhoudt is schijnbaar geen eenvoudige vraag voor beleidsmakers en wetenschappers. In de bundel Radicalization in Belgium and the Netherlands is een veelheid aan vooral antropologische onderzoekingen bij elkaar gebracht om de term kritisch onder de loep te nemen.
Het ontbreekt, zo stellen de samenstellers, namelijk nogal eens aan een kritische, constructivistische reflectie op terrorisme- en contra terrorismebeleid. In verschillende artikelen wordt aldus een genealogische reconstructie geboden van (het discours rond) de term zelf, van haar gebruik door street-level bureaucrats, en sociaal-politieke gevolgen van dat gebruik in de Lage Landen.
Het boek biedt daarmee een lezenswaardige, zij het niet altijd even toegankelijke, bundeling van actueel onderzoek op het gebied van terrorisme. De grootste winst is daarbij wel dat de bundel via verschillende empirische voorbeelden ingaat tegen het bestaande beeld van radicalisering, dat toch eerst en vooral is geënt op moslims en grote consequenties heeft voor islamitische ingezetenen.
—
Eerder verschenen in Sociologie Magazine
