Alles heeft zijn tijd
[Signalering] Wie het moderne leven op zijn staart wil trappen moet de tijdlijn van een willekeurig twitteracount doorscrollen. Al die berichtjes, wetenswaardigheden, reacties en verwijzingen weerspiegelen de tijd als een eindeloze stroom van persoonlijke momentjes. Nu ben ik, nu ben ik, nu ben ik…
Filosofe Marli Huijer laat in haar boek Ritme mooi zien welke invloed de informatietechnologie op onze tijdservaring kan hebben. De sociale media – de naam ten spijt – ontregelen de tijd als een met anderen gedeeld ritme, een cyclische tijd die juist in de herhaling haar betekenis krijgt. Vandaag vieren wij…, om zes uur eten wij, op zondag werken we niet…
Tegenover de voordelen van de individualisering, digitalisering en flexibilisering van de tijd plaatst Huijer de noodzaak en het belang van gezamenlijke leefritmes. Haar boek is een poging zich tegen het verlies daarvan te weren. Maar zij hoedt zich daarbij voor nostalgie. Bij haar geen terugverlangen naar het leven van vroeger waarvan de ritmiek door religie en traditionele arbeidsverhoudingen vorm kreeg.
Wat Ritme wel biedt: een onderhoudend pleidooi om te luisteren naar de vele ritmes die het alledaagse bestaan van mensen houvast en betekenis geven. We ervaren de ene dag niet als de andere, we beleven de tijd niet als een loutere opeenvolging maar als een door natuur en cultuur bepaald geheel van onderbrekingen, markeringen en afwisselingen. Alles heeft zijn tijd, zoals Prediker in al zijn wijsheid al zei.
En alles heeft zijn ritme: het etmaal met zijn dag en nacht, het jaar met zijn seizoenen, het werk met zijn pauzemomenten en zijn vrije dagen, het lichaam met zijn biologische klok, een jong gezin met zijn gemeenschappelijke ritueeltjes voor het slapengaan, een familie met zijn verjaardagen, fijne seks. Ja, zelfs de meest hartstochtelijke twitteraar zal zich doorgaans niet aan deze ritmes willen en kunnen onttrekken.
—
Eerder verschenen in Intermediair
