"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Rock & Popparadijs Nederland

Donderdag, 23 september, 2021

Geschreven door: Flip Vuijsje
Artikel door: Bertram Mourits

Rock is de beste muziek van de 20e eeuw, of niet?

[Recensie] Het is een bekend verschijnsel: de muziek die je hoort in je tienerjaren, blijft levenslang een toetssteen voor je smaak. Geen wonder dat Flip Vuijsje (1949) nog steeds zoveel houdt van The Beatles en The Rolling Stones. De meeste mensen realiseren zich de relativiteit van zo’n standpunt na een tijdje wel, maar Vuijsje heeft zijn jeugdliefdes tot maatstaf genomen in Rock. Waarom rock de beste muziek van de 20e eeuw is. En wat is ‘rock’? Engelse muziek, gebaseerd op Amerikaanse bronnen, zeg maar wat in de jaren zestig de British Invasion werd genoemd: Beatles, Stones, The Who, et cetera. Iets anders dus dan ‘blues’ of ‘rock-’n-roll’, dat zijn de voorstadia. ‘Rock’ is daarom ook grotendeels wit, aldus Vuijsje. Dat ligt voor een groot deel aan platenmaatschappijen, maar dat rock ‘blank’ is, ‘mag geen diskwalificatie zijn. Soms lopen dingen zo.’ Tja. Rock is een merkwaardig boek waarin persoonlijke meningen als onomstootbare feiten worden gepresenteerd en dat daarom vooral tegenspraak oproept. Het is fijn voor Vuijsje dat hij de muziek van toen nog steeds zo mooi vindt, maar dat is geen argument waarom niet jazz ‘de beste muziek van de 20ste eeuw’ zou kunnen zijn, of hiphop ‘de grootste culturele verworvenheid’ van de twintigste eeuw.

We zijn er trots op: dat Bonnie Raitt, Ry Cooder, Randy Newman, Little Feat in de jaren zeventig in Nederland met groter enthousiasme werden ontvangen dan in hun vaderland. Dat gold niet alleen voor Americana, laat Tom Steenbergen zien in het vrolijke Vijftig jaar Toppop). De reden voor Nederlands’ unieke positie? De handelsgeest, de drugs in Amsterdam, en misschien ook wel omdat de Nederlandse popcultuur lange tijd zo bescheiden was, dat er simpelweg meer ruimte was voor experiment. Steenbergen was lange tijd actief in de marketing, en begrijpt dus hoe het werkt, al is hij duidelijk niet van plan was veel mythes door te prikken. Hoe dan ook: de anekdotes worden smakelijk verteld (over Kate Bush die in de Efteling een geweldig filmpje maakte, Donna Summer te gast bij Sjef van Oekel, Debbie Harry bij Ad Visser), en ze zijn opgetekend door iemand die weet hoe het werkt – of werkte, want een beetje melancholiek word je er ook wel van: zo gaat het allang niet meer.

Eerder verschenen in Heaven Magazine

Heaven