"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Schimmenstorm

Zaterdag, 6 juni, 2020

Geschreven door: Garvin Pouw
Artikel door: Natasja Jeninga

Wint het duister voorgoed?

[Recensie] In dit tweede deel, het vervolg op Schaduwkoningin, ligt de duisternis nog meer op de loer. Het neemt alles wat het te pakken kan krijgen. Geesten en schimmen nemen bezit van het woud en hun bewoners. Niemand is meer veilig, de magie begint steeds duisterder te worden. Het is behoorlijk beklemmend. Oude bekenden Nive en Ayen gaan op reis naar de Licht-val met hun gewonnen prijs. Deze prijs vormt een belangrijke spil in dit tweede boek. Dat vond ik een mooie en zeer interessante verhaallijn. Het boek begint met de rotsnimf Djaim en Ileny, een nimf die heel erg veel van bloemen houdt. Zij komen erachter dat het duister steeds dichterbij komt.

Er zijn veel oude personages die weer ten tonele verschijnen, maar ook een aantal nieuwe. Mijn favoriet is deze keer Frezl, een klein mannetje, dat bij de eekhoornbrigade zit. Hij werkt op de zenuwen van Djaim en Djaim is soms best een mopperkont, maar Frezl drukt ook nog eens op de verkeerde knopjes bij Djaim. Dit zorgt voor veel humor, maar ook voor irritatie. Er zijn ook kabouters, draken en zeer rare insecten. Echt pure fantasy, maar dan wel in een steeds dystopisch wordende wereld.

De wereld is weer enorm beeldend beschreven. Je ziet alles voor je ogen tot leven komen. Ik vind het echt geweldig hoe de auteur zo’n originele wereld heeft kunnen scheppen.

Er bleven wel vragen door mijn hoofd spoken. Bijvoorbeeld wat is er met Xio gebeurt? Gaan we daarachter komen? Je krijgt veel antwoorden in dit deel. Dat is best fijn.

Boekenkrant

Ik moest wel echt in het verhaal komen. Het is bijna als een film op papier gezet, zo zie je het voor je. Maar het duurde mij in het begin te lang. Het stuk met de nimfen was prachtig, maar ik mis de spanning daar. Het moest echt op gang komen. Het las ook iets minder vlot dan het eerste boek. Het lettertype is ook kleiner dan ik gewend ben dus ik had echt moeite om in het verhaal gezogen te worden. Dat veranderde over de helft echt, toen was het bijna niet weg te leggen en heel erg spannend. Actie, gevechten, achtervolgingen en ontknopingen. Ik hou van snelheid en dit was erg fijn. Mixed feelings dus, maar deze wereld blijft prachtig.

Het was wel moeilijk af en toe om in het verhaal te blijven. Er zijn behoorlijk veel personages, maar de lijst achterin het boek helpt daar enorm bij. Als je even niet meer weet wie het personage was, kun je je geheugen opfrissen.. dat is altijd een goede aanvulling. Ik zou het graag in meer fantasyverhalen zien. Er lopen verschillende verhaallijnen, dus je moet je hoofd er echt bij houden.

De epiloog belooft nog veel meer. De laatste zin is daar het bewijs van.

Duistere fantasy… Schimmen nemen bezit van wezens en planten. Het voelt boosaardig en bezeten aan. Kunnen de helden hun wereld redden, voordat het duisternis het helemaal opslokt? Je begint te vrezen voor het ergste… ik ben benieuwd naar de volgende delen. Hier kan nog zoveel over geschreven worden.

Kan het licht het duister ooit overwinnen? Of wint het duister voorgoed? Deze vraag is de vraag die door mijn hoofd blijft spoken!


Eerder verschenen op Ikhouvanhorrorfantasyenspanning

Boeken van deze Auteur: