De Spooktrein, heksenvuur en andere verhalen
[Recensie] In deze bundel gaat het verhaal van Shae en Shadajaël weer verder. Heel knap gedaan van de auteur. Het zijn losse verhalen, toch hebben ze met elkaar te maken. En ook is er steeds een link met de hoofdpersonages. Shadajaël vervolgt zijn taak(straf) en is in het verleden terecht gekomen. Hierdoor maakt hij een bijna waanzinnige reis, door de hel en andere gruwelijke gebeurtenissen.
Kalter is ook weer van de partij. De demon Asmodis komt ook nog eens op Shadajaël zijn pad. Het ziet er niet goed uit voor hem. Hoe komt hij weer terug in het heden? Het is een avontuur, waar geen einde aan lijkt te komen. Toch hoopt hij elke keer, dat hij genoeg heeft gedaan, dat zijn straf voorbij is.
Shae komt erachter dat hij van mensen kan houden. Maar ook dat het verschrikkelijke monsters kunnen zijn. Dat zet je wel aan het denken als lezer. Het einde is vrij open. Shae is nog lang niet klaar. En eigenlijk is dat helemaal niet erg. Ik wil nog veel meer van hem lezen in de toekomst. Dus kom maar op!
Het is erg bloederig af en toe. De ledematen, hersenen en bloed, vliegen je om de oren. Het is nogal levendig op papier gezet. Dus elke knappende oogbol, hoor en zie je voor je. Het is niet voor mensen die niet tegen bloed en organen kunnen.
Ik vond het spannend en af en toe best heftig. En geloof mij, dat wil wat zeggen, als horrorliefhebber. Maar ik heb er stiekem enorm van genoten. De schrijfstijl is fijn, het lettertype ook.
De alineas zijn niet met de normale witte spaties aangegeven, maar met kruizen. Dan weet je meteen, dat je naar een ander personage gaat. Dat is erg fijn altijd. En op deze manier is het ook erg origineel.
De cover is echt mooi en geeft de hele duistere sfeer weer. ik kan niet wachten op meer!
—
