"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Slaves

Zaterdag, 23 december, 2017

Geschreven door: Miriam Borgermans
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Een van de beste Nederlandse SF-romans

[Recensie] Ik ben, zoals je begrijpt, heel enthousiast over dit boek. En dan vooral over het begin ervan. Daar waar reguliere SF de laatste jaren een wat kwijnend bestaan lijdt, maakt het genre een tweede jeugd door in de YA-categorie. En dan vooral het de dystopische verhalen, in alle variaties. Lezers die waarschijnlijk zouden aarzelen voor ze een boek van Asimov zouden pakken, of van Kim Stanley Robinson, lezen in groten getale boeken als The Hunger Games en Uglies van Scott Westerfeld. Zelfs gerenommeerde SF en fantasyschrijvers wagen zich daarom aan YA boeken. En daar is helemaal niks mis mee, want wat mij betreft zijn YA boeken niet een genre op zichzelf, maar betreffen het boeken met tieners als hoofdpersonen (met dezelfde levensvragen als tieners) en zoals goede kinderboeken ook volwassenen aanspreken, geldt dat voor deze boeken ook. Ik lees nog steeds de Narnia-verhalen van C.S. Lewis of de Harry Potter-boeken, en de Raven-serie zal ik ook herlezen, verwacht ik.

Niet alleen is dit eerste deel goed geschreven: vlot, betrokken en vol mooie beschrijvingen, het is ook gewoon goede SF. Ontwikkelingen uit de huidige maatschappij zijn doorgetrokken, zoals dat hoort, en soms komt dat wel heel erg dichtbij (met de verkiezing van Trump en de invoering van nog meer voordelen voor de rijke 1 %). Ook in achtergronddetails zie ik een geloofwaardige wereld vormkrijgen – zo is er een industrieel die appels namaakt van zetmeel met wat kunstmatige vitamines, en spuiten bankiers botox in om geen emoties te tonen in onderhandelingen. De psychologie van de jonge mensen die opgroeien in een wereld waar slavernij al eeuwen lang is ingeburgerd, is goed uitgewerkt. Ze geloven echt dat het hoogst haalbare in het leven is te eindigen als luxeslaaf bij een goede meester. Vooral het eerste deel van het boek was in dit opzicht boeiend. Het tweede deel verviel misschien wat te veel op de cliché’s van de YA-boeken (de hoofdpersoon moet kiezen uit twee jongens). De omgeving van het reservaat is wel heel goed beschreven, al vroeg ik me af hoe realistisch het was wat de hoofdpersoon allemaal wist te bereiken, als een ware Robinson Crusoe, met maar heel weinig hulpmiddelen. Ze eindigt met een boomhut, compleet met badkuip, en dat vond ik niet heel geloofwaardig (of de schrijfster had haar een iets ruwere achtergrond moeten meegeven). Ik vond dat echter niet heel veel aan het plezier van het lezen afdoen, en door het contact met een achtergebleven slaaf, en de intermezzo’s van een van de slechteriken (die nogal met haar geobsedeerd is), blijft de spanning er flink inzitten. Ik denk dat dit een van de beste SF boeken is die de laatste tijd zijn verschenen in het Nederlandse taalgebied (YA of niet), en ik kijk zelf erg uit naar het tweede deel van deze serie.

Eerder verschenen op Hebban

Wandelmagazine