Over een meisje en Vincent van Gogh
[Recensie] Een bijzonder boek waarin auteur Ella Weisbrod een deel van het leven van Vincent van Gogh verwerkt in het verhaal over Sloddervosje. Dit verhaal begint met het hoofdstuk juni 1888, het laatste hoofdstuk is mei 1898.
In elk hoofdstuk verhaalt Weisbrod over de gesprekken tussen Vincent van Gogh en het meisje Mireille. Van Gogh noemt het meisje Sloddervosje. Tussen de schilder en Sloddervosje ontstaat een vriendschap die te volgen is in de gesprekken die de twee met elkaar voeren. Heel bijzonder is vooral dat je als lezer een tijdsbeeld krijgt van het jaar 1888 en een aantal maanden daarna. En de werken die van Gogh maakte en de bijzondere manier waarop hij de wereld inkleurde. Sloddervosje vindt bijvoorbeeld de groene lucht die Van Gogh geschilderd heeft op het doek van de zigeuners gewoon zo horen.
Sloddervosje heeft een zigeunervriend Roman die weer in Arles is. Weisbrod neemt deze vriendschap over in haar verhaal door het werk van Van Gogh met woonwagens en uitgespannen paarden in het geheel op te nemen. Van Gogh is namelijk dit beeld aan het schilderen terwijl de twee kinderen rondom Van Gogh staan om zijn doek te bekijken.
Zo zijn er meerdere werken van Van Gogh in het boek opgenomen. Kinderen krijgen zo een beeld van de werken van Van Gogh. Een bijzondere kennismaking verpakt in een mooi verhaal.
Achterin het boek staan de namen van de werken die in het boek te zien zijn.
Er staat veel tekst in dit toch wel dunne boekje. Door de vlotte manier van vertellen en de gesprekken die de schilder heeft met het meisje maakt dat het boek aantrekkelijk is om te lezen. Bovendien geeft het de wereld weer van een meisje dat in die tijd leefde. En het is ook een kennismaking met de manier van kijken naar kleuren waar Van Gogh over vertelt.
Een aanrader.
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles
