"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Spiegel spiegel schouder

Vrijdag, 22 juni, 2018

Geschreven door: Dorthe Nors
Artikel door: Marnix Verplancke

Sprookjes uit het Noorden deel 2

Noord-Europese literatuur lijkt vaak iets geheimzinnigs of onkenbaars te hebben, iets wat het alledaagse exceptioneel maakt ook. Vier recente boeken illustreren dat perfect. Het zijn hedendaagse sprookjes die diep gaan, heel diep, en echt gelukkig word je er niet van. Vandaag deel 2: Spiegel spiegel schouder van Dorthe Nors.

[Recensie] “Het ruikt naar seks, vindt ze. Ja, het ruikt naar poepdoos, schoolkamp en geheime hutten. Het ruikt naar de bekleding van afgedankte auto’s, naar de zure doppen van limonadeflesjes en naar kinderen met vieze onderbroekjes.” Tegen haar zin in is Sonja meegegaan met haar masseuse Ellen en nog een stel andere vrouwen. Ze gaan mediteren in een Kopenhaags park. Ruik aan de bomen en streel over het gras, geeft Ellen de met hun armen molenwiekende vrouwen de raad. Dus raapt Sonja een dot mos op en dit is wat ze ruikt. Ik moet dringend plassen, denkt ze daarop meteen, waarna ze naar het pretpark even verderop jogt en geniet van de drukte en een stuk taart.

Sonja, die tot haar eigen wanhoop dag in dag uit gore Zweedse misdaadromans zit te vertalen, laat zich trouwens niet alleen door Ellen ringeleuren, ook de relatie met haar rij-instructrice Jytte is problematisch te noemen. Het mens tatert er hele dagen op los, bezweert Sonja dat ze niet kan schakelen en doet dit dus altijd in haar plaats, waardoor deze in feite alleen maar wat stuurt en geen stap verder raakt. En dat zou wel eens haar grote probleem kunnen zijn. Ze kijkt de hele tijd achterom, zoals de titel Spiegel spiegel schouder van Dorthe Nors’ roman suggereert, naar het moment waarop haar huwelijk met Paul stuk liep, en ook wel verder terug, naar haar onschuldige opgroeien in Jutland, waar ze de mooiste herinneringen aan heeft.

Zo kan het niet verder, beseft ook Sonja, en dus neemt ze heel voorzichtig het heft in eigen handen. Ze stapt het kantoortje van de directeur van de rijschool binnen, doet haar beklag over Jytte en vraagt of hij haar voortaan les wil geven. O jee, zo’n boek, denkt u nu wellicht, maar dan kent u Dorthe Nors nog niet. Niet alleen schrijft zij bijzonder gevat, met ingehouden ironie en soms zelfs wat feeëriek, zij is ook nog eens volstrekt onvoorspelbaar. Sonja zal inderdaad, zoals dit het ondergeschoven stiefzusje in ieder sprookje betaamt, het geluk vinden, maar niet daar waar ze het in eerste instantie zoekt.

Boekenkrant

Eerder verschenen in De Morgen

Boeken van deze Auteur:

Minna Needs Rehearsal Space

Spiegel spiegel schouder

Spiegel, spiegel, schouder