Broers voor het leven
[Recensie] Stapelbedbroers is een prachtig realistisch verhaal over de onlosmakelijke band tussen twee broers uit een Haags arbeidersgezin in de jaren 60’.
Rocco en Henk wonen samen met hun ouders, oudere zus en jongere broertje in de Zeeheldenbuurt. Henk en Rocco zijn tegenpolen, Henk houdt van kennis en boeken en Rocco is een echte praktische sportieveling. De broers slapen met elkaar in een stapelbed en voeren in de avond luchtige gesprekken over meiden, voetbal, het leven en maatschappelijke vraagstukken van de ‘jaren 60’.
Stapelbedbroers heeft een mooie opbouw en leest ontzettend fijn weg. Het verhaal bevat grappige, heftige, verdrietige en emotionele momenten waarin continu dilemma’s centraal staan. Zo raakt de oudere zus van Henk en Rocco zwanger en belandt Rocco in een heftig ongeluk die de broers nog dichter bij elkaar brengt.
Koos Meinderts heeft een fijne schrijfstijl waardoor je als lezer het gevoel hebt dat je bij de gesprekken tussen de broers aanwezig bent en volledig meegenomen wordt in het verhaal. Dat Koos Meinderts het grove taalgebruik in zijn boek niet onder stoelen of banken steekt is in zijn schrijfblok op zijn website te lezen.
Meinderts geeft zelf aan dat het boek om stevig taalgebruik vraagt om de karakters in het boek geloofwaardig over te laten komen. Hier ben ik het mee eens en het maakt het boek ook aantrekkelijker om te lezen, maar ik vraag mij af of kinderen in de leeftijd 10-11 jaar de taal kunnen relativeren en een plekje kunnen geven.
“Zij zoende mij, zal je bedoelen, ze duwde me achterover op bed en ging boven op me liggen hijgen, ik ben geil, fluisterde ze, en toen stak ze opeens haar tong tussen mijn lippen. Ik schrok me rot, alsof ik een naaktslak in mijn mond geduwd kreeg. Stoephoer. En mooi is ze ook niet.”
Als ik een leerling uit mijn groep 7 (10 jaar) dit zou laten lezen, dan roept dit meer vragen op dan dat het enigszins in een context geplaatst kan worden.
Vanwege het grove taalgebruik en bepaalde onderwerpen die aangesneden worden in het boek, raad ik aan het boek pas te lezen vanaf 12 jaar. Het taalgebruik doet verder niets af van het verhaal en is daarom een echte aanrader om te lezen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
