Weer sterk deel uit de Origin-serie
[Recensie] Vier jaar na de oorlog tussen de Luxen en de mensen raakt Evie verstrengeld in een reeks vreemde, verontrustende en angstaanjagende gebeurtenissen. Er zitten bij haar, net als op zoveel scholen, ook Luxen die lessen volgen. Maar niet iedereen is daar blij mee, zeker niet wanneer er één voor één meisjes van Evie’s school spoorloos verdwijnen. Tegelijkertijd ontmoet Evie de onuitstaanbare maar uiterst knappe Luc. En hij is niet zomaar een Luxen, hij is iets wat extremer is en gevaarlijker. Maar hij lijkt Evie in bescherming te willen nemen, maar is dat wel genoeg?
Een nieuw boek, dat zich afspeelt in dezelfde wereld waarin Daemon en Katy leven, maar dan enkele jaren later. Fans van Lux zullen in hun handen knijpen met dit verhaal over Luc. Iemand waar je in de andere boeken af en toe al kort kennis mee hebt kunnen maken, maar in dit verhaal leer je hem pas echt kennen. Vanaf het begin af aan merk je dat het verhaal wat duisterder en gevaarlijker is. Want ondanks dat de meeste Luxen en mensen in vrede met elkaar samenleven, heeft dit nog een staartje. Er worden een heel aantal nieuwe personages geïntroduceerd waar je niet direct van weet wie welke rol aan zal nemen en dat zorgt ervoor dat er tot ver in het verhaal af en toe nog wat verrassingen boven water komen. De manier waarop de auteur sommige bekende personages in het verhaal heeft verwerkt is goed neergezet. Ze hebben geen hoofdrol en dat hoeft ook niet, want dit verhaal gaat uiteraard over iemand anders.
Dit verhaal lijkt zelfs wat sneller op gang te komen dan Obsidian. Binnen enkele hoofdstukken gebeuren er al onverklaarbare dingen en neemt de spanning steeds meer toe. Natuurlijk heb je als lezer wel zo je vermoedens over wat er aan de hand zou kunnen zijn, maar toch weet Armentrout dit op een andere manier uit te werken. Het lijkt misschien meer van hetzelfde, omdat het in dezelfde wereld plaatsvindt en er dezelfde soort mensen en aliens in voorkomen. Maar Evie, Luc en menige andere personages zorgen ervoor dat het toch een op zichzelf staand boek wordt en niet al te veel lijkt op de andere boeken. Ja, Daemon en Luc zijn allebei geen mensen, maar ze zijn toch totaal verschillend en ook Katy en Evie zijn twee totaal verschillende personages wat ervoor zorgt dat dit verhaal toch vernieuwende elementen met zich mee draagt.
Wat betreft de schrijfstijl, deze is precies zoals we gewend zijn. Het verhaal leest als een trein en aan het eind van elk hoofdstuk wil je alleen maar meer. Dit komt voornamelijk de korte hoofdstukken en zinnen, maar ook doordat er niet uitermate veel aandacht wordt besteedt aan de omgeving, maar meer om gebeurtenissen en dialogen. Het is opnieuw zo een verhaal dat je niet weg wilt leggen tot je weet wat er aan de hand is en hoe het afloopt. Maar helaas krijgen we daar niet geheel een antwoord op. Er is al bekend dat in oktober het vervolg op dit verhaal zal verschijnen bij uitgeverij Zomer & Keuning en reken maar dat ik daar nu naar uit kijk.
Door de herkenbare elementen van Armentrouts boeken, zoals de schrijfstijl, de wereld waarin dit verhaal zich afspeelt en bekende personages voelt het verhaal ook vertrouwd aan. Ik kon me nu opnieuw onderdompelen in deze heerlijke wereld van mensen en Luxen. En één ding is zeker. De auteur heeft nog meer voor ons in petto. Dus laat The Burning Shadow maar komen.
—
Eerder verschenen op My Winged Books
