"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Uitvaart in eigen hand

Dinsdag, 29 juni, 2021

Geschreven door: Suzanne Duijvestein
Artikel door: Evert van der Veen

Afscheid nemen doe je zélf

[Recensie] Suzanne Duijvestein is een ambitieuze uitvaartverzorgster en wil het graag ánders doen dan de meanstream in haar branche, een geluid dat je meer, zelfs vaak, hoort in deze branche. Zij vindt het nodig om eerst wat zij noemt “de machtige uitvaartindustrie … een uitwas van onze westerse cultuur” (p. 12) te bekritiseren en benoemt wat uitwassen en negatieve facetten in haar inleiding.

Ik geloof haar oprechte bedoelingen maar vind het toch een beetje jammer dat zij haar eigen positie bepaalt door zich tegen anderen af te zetten. Is het nu werkelijk zo erg = commercieel? Natuurlijk zijn er – zoals in elke branche – ‘cowboys’ maar ik denk toch dat verreweg de meeste mensen in dit gevoelige werk graag integer willen werken.

Voor Suzanne Duijvestein is kleinschaligheid, duurzaamheid en werken op uurbasis belangrijk. Zij pleit voor eenvoud en een tijdige voorbereiding. Duurzaamheid komt expliciet naar voren wanneer het oplaten van ballonnen ter sprake komt. Suzanne is daar geen voorstander van en gaat daarin mee in een trend van milieubewustzijn waarin de nadelen van ballonnen steeds meer tot ons beginnen door te dringen; er zijn ook gemeenten die het oplaten van ballonnen hebben verboden.

Omdat Suzanne overtuigd is van “een nieuwe cultuur van de dood en afscheid nemen” heeft zij dit boek Uitvaart in eigen hand geschreven waarin echt alle aspecten rond het levenseinde ter sprake komen. Het boek zit vol verhalen van mensen en voorbeelden uit de praktijk en dat maakt het lezen zeer aangenaam en leidt tot een hoge mate van herkenbaarheid. Het boek is informatief en biedt een mooi overzicht van alles wat er bij het laatste afscheid zoal komt kijken. Er is zelfs een stappenplan en een draaiboek en besluit met een groot aantal websites rond allerlei onderwerpen.

Dans Magazine

Aan alles is gedacht maar religie is wel wat onderbelicht. Begrijpelijk omdat het aantal kerkelijke uitvaarten veel kleiner is geworden ten opzichte van vroeger en mensen met een religieuze achtergrond tegenwoordig ook vaak zelf de afscheidsdienst invullen. Zeker mensen met een specifieke, modernere of vrijzinnige geloofsopvatting zijn vaak goed in staat om dit zelf te doen en hebben dan niet zo’n behoefte aan een kerkelijke voorganger. Hun beeld van de kerk is ook kritisch – en soms gedateerd – waardoor zij van mening zijn dat ze het beter zelf kunnen doen. Dat neemt niet weg dat er nog veel pastoors, predikanten en kerkelijke werkers in afscheidsdiensten voorgaan, ieder binnen de kaders van de eigen geloofsgemeenschap. Toch is hier vaak ook een verrassende eigentijdse ruimte waarbinnen meer mogelijk is dan men denkt.

Voor wie nog niet eerder een boek over afscheid las, zal Uitvaart in eigen hand veel stof tot nadenken bieden.