Het grootste station van Nederland
[Signalering] In 1938 werd op het stationsplein in Utrecht een prachtig station gebouwd naar ontwerp van Sybold van Ravesteyn. Dit station is in de afronding van Hoog Catharijne in 1975 vervangen door de lelijke gevelwand van het winkelcomplex, waardoor de reiziger sindsdien zijn weg naar de stationshal moet zoeken. Maarten van Rossem spreekt in zijn Woord Vooraf bij dit treurig stemmende fotoboek zijn afschuw uit over het barbaarse Hoog Catharijne en de plek van het station daarin. In het voormalige station Maliebaan, ook in Utrecht, huist het Spoorwegmuseum dat samen met het Utrechtse Archief de geschiedenis van station Utrecht Centraal in dit boek in beelden heeft vastgelegd. Het is een rijke visuele bron, die niet in de verleidelijke val van de nostalgie is getrapt, maar ook een boek dat tegelijk boeit en boos maakt. De informatie is royaal en de illustraties zijn indrukwekkend, maar de uitgever vond een inhoudsopgave kennelijk overbodig en de conservator van het Spoorwegmuseum en de beeldspecialist van het archief hebben het niet nodig gevonden hun bronnen en gebruikte literatuur met de lezer te delen, opdat die verder op zoek kan naar de geschiedenis van dit station. Jammer, want zo is de kans gemist om degelijk gedocumenteerd vast te leggen wat het Utrechtse station en zijn omgeving is aangedaan door stadsbestuurders.
Zonder respect voor wat eens een prachtige 19de-eeuwse buurt was met een daarin naadloos passend station van hoogwaardige architectonische kwaliteit. Ooit stond tegenover dat station het sfeervolle 19de-eeuwse hotel Terminus. Maarten van Rossem is niet de enige Utrechtse oud-student die heimwee heeft naar deze plek.
—
Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine
