Eigenzinnige pa, pientere dochter
[Recensie] Jongeren vallen in de christelijke kerk vaak tussen wal en schip, terwijl zij juist intense en existentiële vragen hebben over geloof, leven, dood en vergeving. De oude taal van de kerk sluit niet aan bij hun beleving en ook in geloofsboeken worden jongeren zelden aangesproken, merkten theoloog Frank Bosman en zijn 17-jarige dochter Lisanne. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. In Vader, dochter, heilige geest bevragen zij elkaars geloof en overtuigingen. De wisselwerking tussen de eigenzinnige Bosman en zijn dochter is dynamisch.
“Dochter. Weet je dat je vaak de neiging hebt om de vraag niet te beantwoorden maar hem juist moeilijker te maken? Vader. Misschien wel. Maar geloven is niet voor domme mensen, of luie mensen, of mensen die liever niet willen nadenken. Wie echt wil geloven, zet alles op het spel. Neemt alle risico’s. Omdat je weet dat het ’t waard is.”
Verschillende onderwerpen passeren de revue. Vader en dochter spreken onder andere over de kerk (‘waarom kerkmensen zulke eikels zijn’), over Bijbelse verhalen (‘waarom Jezus dood moest’) en over vriendin Roos, die kanker kreeg. “Heeft Roos niet hard genoeg gebeden dan?’, vraagt Lisanne zich af. Samen met haar vader reflecteert ze: kan God zowel rechtvaardig als almachtig zijn?
Wie zelf met een zoon of dochter over geloofszaken wil spreken, kan hier de kunst afkijken. En wie niet dagelijks te maken heeft met een puber vol vragen, zal verrast worden door de meningen en inzichten van de pientere Lisanne. Een komisch boek dat makkelijk weg leest, maar de belangrijke zaken van het leven niet schuwt.
—
Eerder verschenen in Volzin
