Van hulpverlener naar hulpbehoevend
“Als gezinsvoogd probeer je structuur aan te brengen, houvast te bieden aan al die frenetiek op en neer verende wezentjes met ouders die zichzelf als de maat der dingen beschouwden, hoewel ze vaak richtingloos door het leven bolderden.”
[Recensie] Aan het woord is de 29-jarige Daan Vos die als gezinsvoogd een zware baan en verantwoordelijkheid heeft om slecht functionerende gezinnen met kinderen te begeleiden. Daans leven zelf is echter ook danig op drift. In zijn vrije tijd laat hij de teugels vieren en consumeert hij in niet geringe hoeveelheden drugs en alcohol, waardoor hij regelmatig helemaal ‘van de wereld’ is. Daarnaast rooft hij via Tinder regelmatig ‘chickies’ om in zijn seksuele behoeften te voorzien. Het is een leven dat voor Daan Vos echter prima lijkt te functioneren totdat hij via Tinder een wat rijpere vrouw tegenkomt die het privé-leven van Daan Vos op zijn kop zet en in het verlengde daarvan ook zijn werkleven.
Peter Drehmanns debuteerde in 1999 met De blindganger en bracht sindsdien inclusief Van de wereld elf romans. Daarnaast publiceerde hij in diverse tijdschriften als De Revisor, Het Liegend Konijn en Tirade en maakte hij korte films, waarvan er enkele op het Crossing Border Festival werden vertoond. Het werk van Drehmanns wordt over het algemeen gekenmerkt door een ironische kijk op het leven en een uitbundige stijl. Dit laatste geldt zeker ook voor Van de wereld. Daan Vos koestert een zeker gevoel van onfeilbaarheid, hij scoort chickies aan de lopende band, gebruikt onbekommerd allerlei soorten partydrugs en slaagt er desondanks in zijn werk goed uit te voeren. Zijn hele leven is eigenlijk één grote roller coaster. Het begin van het boek zet meteen de toon als Daan Vos totaal ontregeld wakker wordt op het dak van zijn appartementencomplex zonder dat hij aanvankelijk een idee heeft hoe hij daar terecht is gekomen. Het enige dat hij zich herinnert is dat hij de avond ervoor met een stel vrienden naar een festival is gegaan en dat hij daar aan de drank en de drugs is gegaan.
Toch heeft Peter Drehmanns niet zomaar een ééndimensionaal personage in het leven geroepen. Juist het bandeloze gedrag in zijn vrije tijd aan de ene kant en het standvastige optreden in allerlei crisissituaties als gezinsvoogd aan de andere kant maakt van Daan Vos een interessante en complexe persoonlijkheid en geeft het verhaal de nodige vaart en dynamiek. Het wordt echter pas écht interessant als zijn privé-leven en zijn professionele leven door elkaar heen gaan lopen. Daan Vos is iemand die aanvankelijk gelooft in de maakbaarheid van de samenleving en denkt dat hij de wereld door zijn werk een stukje beter kan maken, maar dat geloof komt steeds meer onder druk te staan. Door allerlei verwikkelingen waar hij nauwelijks grip op lijkt te hebben, begint hij steeds meer inschattingsfouten te maken en wordt hij in plaats van een hulpverlener zelf hulpbehoevend. Het maakt het verhaal van Van de wereld alleen nog maar rijker en spannender.
Ondertussen schetst Peter Drehmanns een tamelijk zorgwekkend beeld over onze hedendaagse maatschappij. We leven in een jachtige wereld waar snelle beslissingen moeten worden genomen en waarin constant iedereen onder druk staat. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat mensen de juiste richting kwijt raken. Drehmanns schetst op tragikomische wijze een somber beeld van onze participatiemaatschappij die bepaald niet onfeilbaar blijkt en ontziet zijn hoofdpersoon daarbij niet. Een vrolijk boek is Van de wereld niet, maar het geeft voldoende stof ter overpeinzing. Van de wereld is daardoor een boek dat de lezer niet onberoerd zal laten.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
Lees ook het interview over Van de wereld van Istvan Kops met Peter Drehmanns
