"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Vera en de boom van Vidamor

Zaterdag, 7 maart, 2020

Geschreven door: Reynier Molenaar, Dimitri Stevenheydens
Artikel door: Rita Pontororing

Nerven zijn een soort bloedvaatjes in het blad

[Recensie] De eerste twee bladzijden van dit grote vierkante boek, worden in beslag genomen door een dikke boom. Hij staat midden in het park van Vidamor. Vera is een meisje dat vlakbij het park woont. Ze houdt veel van tekenen maar vandaag wil ze naar buiten.

Ze wil graag een avontuur beleven met een boom als onderwerp. Dit wordt op een poëtische manier beschreven hoe het meisje haar avontuur vast wil vastleggen. “Een spannend verhaal, een gedachte in haar hoofd vouwt zich open als een propje papier.”

Ze gaat op zoek naar de dikke boom in het park. Tante Maud noemt hem “de bolle boom”. Op een haast liefdevolle vertelwijze volgt een uitleg wat deze boom kan betekenen.

Opeens hoort Vera een onbekend geluid van oom Bolleboom, een gebromknor. Ze legt haar oor tegen zijn bast en luistert. Ze vergelijkt het geluid met het geluid van de strijkstok van haar moeders cello. En dan volgt een gesprek tussen Vera en oom Bolleboom. Hij wil graag meer weten over zijn familie, waar zijn ze gebleven? Vera belooft hem dat ze op zoektocht gaat. Met een kleine tak met blad eraan gaat ze op pad.

Pf

En gaande weg het boek worden heel veel kenmerken van bomen genoemd. Met Vera kijk je mee naar kenmerken, naar soorten bomen, naar bladeren. “Nerven zijn een soort bloedvaatjes in het blad.” Ongemerkt steken kinderen heel veel kennis op over bomen.

Vera en de boom van Vidamore is een verrassend informatief boek van schrijver-uitgever Reynaier Molenaar. Een prachtig boek met een belangrijke boodschap: “Bomen eisen weinig en geven veel. Ze leveren zuurstof aan mens en dier via hun blaadjes. En zonder zuurstof kan niemand leven.”

Er wordt heel veel informatie gegeven over bomen, het belang van bomen, geen belerende toon maar verhalend. Daardoor straalt het geheel een warme sfeer uit.

De tekeningen van Dimitri Stevenheydens zijn mooi zacht van kleur behorend bij de sfeer waarop dit verhaal geschreven is. De mensen vallen wat uit de toon, deze zijn wat grof uitgebeeld. Hopelijk gaan kinderen veel om zich heen kijken, net als Vera.

Op de achterflap staat informatie over de Bomenstichting, die de zorg en aandacht voor bomen in de stad en op het platteland bevordert. Van elk verkocht boek wordt twee euro gereserveerd voor dit doel.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles