Rollercoaster vol angst, emotie, woede en verdriet
[Recensie] Het is alweer even geleden, maar ik kan mij Leven of dood van Michael Robotham nog goed herinneren. Wat was ik onder de indruk van deze veelzijdige thriller. Onlangs kwam het nieuwste boek van deze Australische schrijver uit; Verwachting.
Agatha en Meghan zijn allebei zwanger en leven in dezelfde stad. Maar dat is ook het enige wat deze twee vrouwen gemeen hebben. Waar Meghan haar leven ogenschijnlijk goed op orde heeft met een lieve man en twee gezonde kinderen, lijkt het leven van Agatha niet zo stabiel te zijn. Ze werkt lange dagen in de supermarkt en elke avond hoopt ze op een bericht van de vader van haar ongeboren kind. Tijdens haar werk ziet ze Meghan regelmatig en hoewel beide levens totaal verschillend zijn, komen Meghan en Agatha op een gegeven moment met elkaar in contact. Ze worden vriendinnen en steunen elkaar tijdens de laatste loodjes van de zwangerschap.
Beide dames kijken hoopvol uit naar de geboorte van hun kleintjes, maar niets is wat het lijkt. Wat volgt is een totale rollercoaster vol angst, emotie, woede en verdriet.
Robotham, waar ben je?
Drie keer. Drie keer heb ik tijdens het eerste gedeelte van Verwachting gecontroleerd of dit echt wel een boek was van Michael Robotham. Het verhaal begon namelijk zo anders dan ik gewend ben. Ik mis de spanning, de veelzijdigheid en krijg dan ook geen klik met de hoofdpersonen. Het verhaal kabbelt een beetje voort met alle informatie over zwangerschapskwaaltjes en huiselijke verstandhoudingen. Erg oppervlakkig allemaal.
Gelukkig begint het na een behoorlijk aantal pagina’s een beetje spannend te worden wanneer Robotham mondjesmaat wat tegenstrijdige informatie geeft dat zorgt voor een verschuiving van verhoudingen. Hoe zit de vork precies in de steel en bovenal, waar gaat dit verhaal heen?
Maar ook in dit gedeelte van het verhaal weet Robotham mij niet goed vast te houden. Het heeft voornamelijk te maken met de personages, ze lijken haast té geknutseld te zijn. Vooral Agatha wekt mijn irritatie op, maar dat vervliegt een beetje wanneer Robotham wat van haar geschiedenis prijsgeeft. Zo switcht hij van heden naar verleden, van Meghan naar Agatha. Dit heeft hij goed gedaan, want op deze manier zit er voldoende afwisseling in het verhaal om het boeiend te houden.
Naarmate hij naar het slot werkt, herken ik de kwaliteiten van zijn schrijfkunsten. Het verhaal loopt vlot, is spannend en vol emotie. Jammer dat dit pas zo laat op gang kwam. Nee, Verwachting is absoluut niet zijn sterkste boek.
—
Eerder verschenen op Boekenz
