"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Via Ferratas of the Italian Dolomites

Zaterdag, 21 juli, 2018

Geschreven door: James Rushford
Artikel door: Bert Vonk

Via Ferrata’s in een nieuw jasje

[Recensie] Via Ferratas of the Italian Dolomites: Vol 1 – 75 routes – north, central and east ranges, is al weer de derde druk van deze Engelstalige gids, maar van een andere auteur: James Rushford. De gids beschrijft 75 routes in de noordelijke helft van de Dolomieten en is ten opzichte van de vorige twee edities behoorlijk gerestyled. De foto’s zijn van uitstekende kwaliteit en erg uitnodigend. De routekaartjes zien er ook gelikter uit. En met de meest recente informatie in de hand voorkom je verrassingen. Goed om te weten bijvoorbeeld dat de kabelbaan naar de start van de iconische Ferrata Ivano Dibona een paar jaar geleden is afgebroken, zodat je nu 700 meter door puin omhoog moet krabbelen om het startpunt te bereiken.

Aan de inleiding is niet veel veranderd: de belangrijkste tips voor veilig klettersteigen komen natuurlijk aan bod. Hier en daar laat Rushford belangrijke zaken weg of doet onhandige uitspraken. Hij zegt bijvoorbeeld niets over het gebruik van handschoenen en noemt de helm het belangrijkste uitrustingsstuk (wat dacht je van de klettersteigset, James?). Of hij stelt dat vallen heel gewoon is bij het rotsklimmen, maar dat je een val in een ferrata beter kunt vermijden. Zeker, maar zijn eerste uitspraak doet vermoeden dat de auteur alleen maar perfect afgezekerde sportklimroutes van nabij heeft gezien.

De ruggengraat van de gids vormen natuurlijk de routebeschrijvingen. Over het algemeen is daar weinig op aan te merken. Elke routebeschrijving start met een korte karakteristiek, waarna een beschrijving volgt van de aanrijroute, de klimroute en de afdaling. In de meeste gevallen worden ook nog één of meer routevariaties genoemd.

Nog enkele kritische kanttekeningen: feiten en cijfers van te overbruggen hoogteverschillen zijn soms niet correct. Een greep: In route 47 hoeft er maar 900 meter gestegen te worden; de gids vermeldt 1200 m stijgen/dalen. In route 54 is de stijging/daling vanaf de Col Tondo 900 meter in plaats van de genoemde 650 en in route 55 is de stijging/daling 1000 meter en zeker geen 2000. Een structurelere tekortkoming vind ik dat nergens de hoogtes van start- en eindpunt vermeld worden.

Heaven

Hierdoor begin je als lezer te zweven en kun je niet in één oogopslag vaststellen of de vermelde stijging en daling kloppen. Kortom, deze gids is voor ferratisti die de Duitse taal niet machtig zijn het aanschaffen waard, maar is voor zijn volgende druk op een aantal punten voor verbetering vatbaar.

Eerder verschenen in Bergen Magazine


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.