Als alle dagen raar waren, waren ze niet meer raar
[Recensie] Misschien wel het meest geslaagde verhaaltje uit De tekeningen van Hubesch zijn stripachtig, de bibberende lijnvoering maakt het speels. Iets meer kleurgebruik in de grote grijze vlakken had geen kwaad gekund.Victor doet denken aan het recent uitgegeven Hondje van Yvonne Jagtenberg. Eenvoudige verhalen waarin de alledaagse belevenissen van dieren worden beschreven. Het kan een stomme dag zijn, of een bijna perfecte, het kan regenen en de stroom kan uitvallen. Het surrealistische openingsverhaal gaat over een hele rare dag waarin er plotseling een vis naast het hoofd van Victor zweeft. Samen met paard Jopie zorgt hij ervoor dat de vis weer kan zwemmen waarbij ze meteen zelf een kijkje onder water nemen. Zo’n rare dag wil Victor iedere dag wel, alhoewel: als alle dagen raar waren, dan waren ze natuurlijk niet meer raar. Dergelijke kleine wijsheden doseert Valckx aan het eind van ieder verhaal (“het liep nog best goed af voor een stomme dag”, “zo werd de bijna perfect dag eerder een bijna mislukte dag”). Victor is een overzichtelijk prentenboek met een aantal leidende personages die in het afsluitende verhaal tezamen komen. Het toegankelijke onderwerp is op een aansprekende manier uitgewerkt, met subtiele humor. Bijvoorbeeld als Victor bijna door een auto vol everzwijnen wordt overreden. “Op stomme dagen moet je enorm uitkijken dat weet iedereen”. Aandoenlijk is het vogeltje met afasie dat in de supermarkt is gestrand en dingen roept als “trommel de kastanje” en “piep piep fietsfabriek”. — Eerder verschenen op JaapLeest
