Moordmysterie met echte mensen
Een literaire thriller met marmeren beelden op de omslag en geschreven door een schrijversduo: Nicci French? Hoewel ik zelf nog steeds niets van het bekende schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French heb gelezen, was dit wel mijn eerste reactie op de roman die ik onder ogen kreeg. Het werk van dit Britse duo domineert al weer een aantal jaren het genre literaire thriller, maar het lijkt wel of steeds meer schrijvers via dit genre het succes zoeken. Het zal niemand ontgaan zijn dat vooral schrijversduo’s zich erg thuis voelen in de fictieve wereld van misdaad en mysterie. Eerder dit jaar verscheen al de debuutroman van het duo Mimi Meesters en nu heeft literair Nederland er wederom een duo bij. Onder de naam Tupla Mourits schreven Wendela de Vos en Atie Vogelenzang de nieuwste literaire thriller Vrouwelijk Naakt.
Het is een koopavond vlak voor kerst als een gestoorde man het museum binnen loopt en het schilderij De Gratiën van de Nederlandse schilder Hendrik Goltzius bewerkt met een schroevendraaier. Museumconservator Philo Bolt en restaurator Riitta Kekkonen verspelen geen tijd en beginnen onmiddelijk met het opstellen van een herstelplan. Na de jaarwisseling, zodra Riitta terug is van een vakantie in haar geboorteland Finland, zullen ze beginnen met de restauratie. Riitta komt echter niet terug en Philo begint zich zorgen te maken. Ze krijgt te horen dat haar collega in Finland is overleden. Aanvankelijk lijkt Riitta door een ongeluk om het leven te zijn gekomen, maar al gauw zijn er aanwijzingen dat er sprake van zelfmoord of misschien zelfs van moord is.
Philo kan de onbeantwoorde vragen omtrent de dood van Riitta niet laten voor wat ze zijn en de zoektocht naar de waarheid rond de gebeurtenis krijgt een steeds grotere rol in haar leven. Haar drang de feiten te achterhalen wordt gevoed door de innerlijke onrust die Philo ervaart sinds de traumatische dood van haar zusje anderhalf jaar eerder. Hoewel de speurtocht haar soms mentaal en fysiek verwijdert van haar gezin weet ze het contact met haar man en zoon in stand te houden. Door e-mails, een kassabon, een fluitje, een servies en Riitta’s buren komt Philo steeds meer te weten over het leven van haar Finse collega.en diens echtgenoot. Langzaam komt ze dichterbij de ontknoping van het mysterie rond de dood van Riitta.
Ik was sceptisch bij wat op het eerste gezicht een Nicci French kloon leek, maar ik moet zeggen dat Vrouwelijk Naakt mij niet onaangenaam heeft verrast. Het probleem met het genre ‘literaire thriller’ is vaak dat ofwel het literaire, ofwel de spanning ontbreekt en dat het einde bombastisch en voorspelbaar is. De hoofdpersoon loopt dan tegen allerlei ‘toevallige’ aanwijzingen aan die voor de lezer uit de lucht komen vallen en uiteindelijk leiden tot een clichématige ontknoping. Vrouwelijk Naakt weet de termen ‘literair’ en ‘thriller’ echter beide eer aan te doen en heeft een sterke eigentijdse hoofdpersoon die haar intuïtie trouw blijft en geloofwaardig en oprecht overkomt in haar zoektocht naar de waarheid. Er wordt de tijd genomen voor de gebeurtenissen die leiden tot de ontknoping en het gezin van de hoofdpersoon blijft voortdurend een belangrijke rol spelen in het leven van de hoofdpersoon tijdens de voortgang van haar onderzoek. Het was ook een verademing dat Philo de aanwijzingen nog wel eens verkeerd interpreteerde en niet (zoals in veel misdaadromans en -tv-series) binnen enkele seconden juist duidde.
De schrijfsters zijn bekenden in de literaire wereld: Wendela de Vos (1947) was jaren werkzaam in het theater en schreef en bewerkte stukken voor toneel. Atie Vogelenzang (1955) publiceerde al eerder korte verhalen in o.a. Hollands Maanblad en De Tweede Ronde. Voor haar verhaal ‘Laudanum’ werd zij in 2004 zelfs genomineerd voor de Nieuwe Prozaprijs 2003. Met Vrouwelijk Naakt hebben zij bewezen prima in staat te zijn samen te werken en met één stem te schrijven. De roman is prettig geschreven in een stijl die past bij het genre en met niet te grootse thema’s. Het is een verhaal over gewone mensen die in een ongewone situatie geconfronteerd worden met verdriet, verwarring en verlies. Vrouwelijk Naakt heeft naar mijn mening dan ook terecht een plaats gekregen op de longlist van de Gouden Strop 2005.
