"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Wat de zee vertelt

Zaterdag, 8 februari, 2020

Geschreven door: Julia Drake
Artikel door: Iris Windmeijer

Een zeker-niet-stoffige YA-roman geïnspireerd door Shakespeare

[Recensie] Wat de zee vertelt is op het eerste oog een normaal YA-contemporary verhaal, maar wanneer je wat beter leest, leer je dat dit een adaptatie is van William Shakespeare’s Twelfth Night! De roman gaat over Violet, een afstammeling Fidelia, overlevende van een schipbreuk en de stichter van het dorp Lyric. Na een nogal turbulent jaar wordt ze door haar ouders naar haar oom in Lyric gestuurd voor een rustige zomer. Maar Violet besluit wat dieper in de familiegeschiedenis te duiken, en dan komen de feiten bovendrijven…

Shakespeare
Oké, Shakespeare staat tegenwoordig niet meer bekend om zijn leuke, toegankelijke verhalen. Maar Twelfth Night, een van zijn romantische komedies, is nog regelmatig de inspiratiebron voor hedendaagse literatuur en films. Zo ook in Wat de zee vertelt, een zeker-niet-stoffige YA-roman over Violet en haar familie. Niet alleen het verhaal van betovergrootmoeder Fidelia, die zich na een schipbreuk vermomde als een man, ergens een baan kreeg en verliefd werd op de heer des huizes, is bekend. Ook de naam ‘Violet’ is een verwijzing naar Viola, de protagonist uit het stuk van Shakespeare. Julia Drake heeft zich duidelijk laten inspireren, maar gelukkig heeft Wat de zee vertelt ook zijn eigen verhaal.

Hedendaagse thema’s
De disfunctionele familie van Violet ligt overhoop wanneer haar gevoelige broer Sam een zelfmoordpoging doet. De achtergrond van de familie Larkin wordt uitgebreid uit de doeken gedaan zonder te veel overbodige informatie, Drake heeft duidelijk gevoel voor worldbuilding. Familie is een van de belangrijkste thema’s van Wat de zee vertelt, en vooral de band tussen Violet en Sam (die het grootste deel van het boek niet eens fysiek aanwezig is) is een belangrijke rode draad.

Ook vriendschap is belangrijk: Violet heeft een turbulent jaar achter de rug, maar had geen echte vrienden op te leunen. De enige die er wél voor haar wilde zijn, haar broertje Sam, duwde ze weg. Violet leert het opbouwen van vriendschappen in Lyric.

Boekenkrant

Maar Wat de zee vertelt gaat verder dan dat, en kaart ook andere belangrijke onderwerpen aan. Bijvoorbeeld het worstelen met je identiteit en seksualiteit, een thema dat zeker belicht mag worden in contemporary YA. Of het hebben van een depressie – en niet een die op een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’-manier opgelost wordt. Drake laat de rauwe kanten van het leven zien en spaart haar karakters niet.

Vertelperspectief
Waar het grootste deel van Wat de zee vertelt vanuit het oogpunt van Violet is, verrast Drake de lezer soms door hoofdstukken te geven vanuit een alwetende verteller. Hier wordt Violet plotseling aangeduid met ‘De Dochter’ en Sam met ‘De Zoon’, of in een ander geval heeft Violet de benaming ‘Fun’. Deze hoofdstukken zijn terugblikken die je meer informatie verschaffen, maar Drake heeft dit op een bijzondere manier aangepakt.

Nee, dit is niet de romantische komedie van Shakespeare. Drake is geïnspireerd en schreef toen met Wat de zee vertelt een eigentijdse YA-roman die belangrijke thema’s durft aan te kaarten. De karakterontwikkeling van Violet staat centraal, en wordt sterk neergezet door middel van haar worsteling met de eerder genoemde thema’s.


Eerder verschenen op Readalicious