Mannen die er een puinhoop van maken
[Recensie] Verhalenbundels verkopen niet goed, dus dat zal de reden zijn dat er ‘roman’ staat op de omslag van All that man is (vertaald als Wat een man is) door de Britse schrijver David Szalay, die met het boek in 2016 de shortlist van de Man Booker Prize haalde. Maar het is dus een bundel van negen verhalen met een gezamenlijk thema, waardoor je zou kunnen zeggen dat het een eenheid is. En vooruit, tussen het eerste en negende verhaal bestaat een klein overlap in karakters om de cirkel te sluiten.
Er loopt namelijk wel degelijk een lijn door de verhalen, allemaal over mannen die er op de een of andere manier een puinhoop van hebben gemaakt. Aanvankelijk vooral met drank en vrouwen, maar naar mate de verhalen vorderen (en daarmee de leeftijd van de hoofdpersoon) komt er meer in het spel: een carrière op dood spoor, een mislukt huwelijk, gesneefde ambities, een leven dat bij nader inzien niet zo heel veel voorstelt of ooit heeft voorgesteld.
Het is een diverse cast die David Szalay opvoert. Een student die door Europa dendert met zijn interrail, een jongeman in een troosteloos Grieks vakantieoord, een Hongaarse krachtpatser, een Russische miljonair die op het punt staat alles te verliezen. Of je nu oud of jong bent, rijk of arm, er is altijd wel iets dat je aan je leven kunt verprutsen, lijkt de boodschap te zijn.
David Szalay trapt zijn hoofdpersonen niet zo de verdoemenis in als Malcolm Lowry zijn consul in Under the Vulcano, maar het gaat wel die richting uit. Het verschil is dat Szalay’s karakters zich bewust zijn van de leegte van hun bestaan, hoe ze zijn teruggeworpen op zichzelf – en niemand iets verwijten kunnen. Geen vrolijke kost, maar geweldig geschreven. Kraakhelder en mismoedig.
—
Eerder verschenen op Christian Jongeneel
