"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Wraak op het spoor

Zaterdag, 18 november, 2017

Geschreven door: Anaïd Haen
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Niet heel diep, wel heel onderhoudend

Ik ben een groot liefhebber van korte verhalen, en het was erg leuk weer een keer een Nederlandse verhalenbundel in het fantastische genre te lezen met verhalen van slechts 1 auteur. Deze bundel toont mijns inziens aan dat er Nederlandse genreschrijvers zijn die inderdaad een verhalenbundel kunnen dragen. Zelfs zo’n flinke pil als deze. Want dat is het met meer dan 400 pagina’s. Wie dit boek aanschaft krijgt dus in elk geval waar voor zijn/haar geld. Dat ik me met deze bundel prima zou vermaken, wist ik overigens eigenlijk al van te voren, want in uitgaves van Pure Fantasy en andere publicaties had ik al meerdere verhalen van Anaid Haen gelezen, waaronder enkele die ook in deze bundel stonden. Die verhalen onderscheidden zich in die bundels al door hun lichtvoetige karakter, heldere schrijfstijl en sterke ontknoping. En de andere verhalen in deze bundel bleken er niet voor onder te doen. Ook deze waren toegankelijk geschreven, vlot leesbaar en het einde liet bij mij vaak een (wrange) glimlach achter. Het enige wat me op het verkeerde been zette was de ondertitel ’40 magisch realistische vertellingen’, want om eerlijk te zijn kwam ik maar een paar verhalen tegen die misschien onder die noemer zouden vallen. Ik kwam in deze bundel vooral ouderwetse SF-verhalen tegen, (historische) fantasyverhalen, wat urban fantasy en enkele misdaadverhalen. Ik had me een beetje ingesteld op magisch realisme, maar dat was niet wat ik kreeg voorgeschoteld. Nu ben ik denk ik meer een SF-lezer dan een magisch realisme-liefhebber, dus het was voor mij een aangename verrassing. De SF-verhalen zijn vaak vooral satirisch of ironisch bedoeld, en draaien meestal niet om daadwerkelijke wetenschap of speculatie. Ze gebruiken de ouderwetse beelden (ruimteschepen, kapiteins, robots) om een onderhoudend verhaal te vertellen. Maar ik werd er niet werkelijk door aan het denken gezet. Dat gold ook voor de andere verhalen – maar vooral in de historische verhalen kreeg ik werkelijk het idee dat er kennis van de historie achter zat en dat de auteur kennis had van het historische taalgebruik. Ik vond die verhalen dus het beste. Ook die verhalen zijn echter vooral onderhoudend, zonder diepere bedoeling. Ze gaan vaak over basale menselijke verlangen – eten, drinken, liefde, seks. Wellicht had er op de cover een opmerking moeten staan over het wat expliciete taalgebruik? Er kwamen in elk geval heel wat intieme lichaamsfuncties en handelingen in voor. Veel hogere doelen hadden de karakters niet. Een aantal keer hadden de verhalen ondernemers in de hoofdrol die moeite hadden met regelgeving over onder andere dierenwelzijn of andere overheidsbemoeienis. Ik heb zelf niet veel sympathie met hoofdpersonen die geld verdienen als hoogste doel in het leven en vermoed dat ik wat ‘linkser’ ben in mijn overtuigingen dan de auteur. Dat heb ik trouwens zeker niet in mijn beoordeling laten meespelen, overigens. Ik las deze verhalen puur voor het vermaak. En dat is volgens mij ook waar de auteur ze voor geschreven heeft. Niet voor niets draaft in een van de verhalen Agatha Christie op, die ook dit soort verhalen schreef. Onderhoudend, met een sterk einde, en met geen hoger doel dat entertainment. Ik zag de overeenkomst tussen beide schrijfsters wel en bedoel dat als compliment. Ik heb namelijk Christie altijd met veel plezier gelezen. Ik heb echter niet de neiging om haar verhalen te gaan herlezen, en ik denk dat ik dat met deze bundel ook niet snel zal doen. Vandaar dus niet de volledige vier sterren.

Eerder verschenen op Hebban

Boeken van deze Auteur: