Op alle fronten een feelgood boek
[Recensie] Zomer in het kunstcafé vond ik een ontzettend bijzonder en leuk boek om te lezen. Er zitten een aantal verhaalelementen in die zorgden dat ik van het boek ging houden.
Allereerst het motorrijden. Ik ben dit nog niet eerder in een feelgood verhaal tegengekomen. Het rijden wordt op een realistische manier beschreven. Het leren rijden gaat bij Lucy niet vanzelf en dat levert soms hilarische momenten op. Het leidt ook regelmatig tot heel mooie situaties. De beschrijving van de examens is waarschijnlijk gebaseerd op hoe het in de UK gaat, maar veel andere dingen zullen in Nederland uiteraard hetzelfde zijn.
Lucy zelf is ook een fijne hoofdpersoon. Haar zelfvertrouwen groeit met de dag en ze leert al snel voor zichzelf op te komen, ook als dat soms moeilijke situaties oplevert. Ze is een echte doorzetter en dat maakte het leuk om over haar te lezen.
Ash is een leuke hoofdpersoon omdat hij stoer is, maar af en toe ook behoorlijk onzeker. Dat hij vaak toch doorgaat, ondanks zijn angst, vond ik mooi om te lezen.
Daisy is ook fantastisch. Ze is een tikje verwend en af en toe een beetje bazig. Maar ze is ook ontwapenend, grappig en lief. Aan het einde van het boek steelt ze bijna letterlijk de show.
Het jaloerse familielid is natuurlijk geen prettig persoon. Maar hij/zij voegt wel net dat beetje venijn toe dat nodig is om het verhaal spannend te maken. Ook zorgt deze persoon voor een definitieve omslag in de houding van Lucy.
Dit is op alle fronten een feelgood boek. Er komt verdriet, angst en jaloezie in voor, maar uiteindelijk leidt alles toch tot iets goeds. De hoofdpersonen zijn erg sterk neergezet en groeien mee met het verhaal. Ik heb echt van dit bijzondere boek genoten.
—
Eerder verschenen op Drukinkt
