Is vriendschap tussen man en vrouw (beiden heteroseksueel) mogelijk?
[Recensie] Het eerste boek dat ik van Stefan Brijs las, was Zonder liefde.
Hoofdpersoon is Paul. Hij is leraar, eind twintig en niet zo lang geleden gescheiden van zijn jeugdvriendin. Paul heeft, op zijn hond Fjodor na, geen vrienden, Zijn leven is wat inhoudsloos. Dan ontmoet hij in het filmhuis Ava. Zij raken in gesprek en er ontstaat een vriendschap. Paul deelt alles met haar. Hij vertelt openlijk over zijn ex en over zijn intieme gevoelens. Ava is eveneens onlangs bij haar vriend weg. Zij had, anders dan Paul, een zeer hartstochtelijke relatie. Een belangrijk gegeven in het boek is of een vriendschap tussen man en vrouw (beiden heteroseksueel) mogelijk is? En wat gebeurt er wanneer een van de twee een nieuwe relatie krijgt?
Het verhaal wordt geheel vanuit Paul verteld. Hij zegt geen seksuele relatie met Ava te willen, maar fantaseert soms over haar. Wat zij werkelijk vindt, blijft vooralsnog ongewis. Enthousiast vertelt zij over een man waar zij na een korte kennismaking meteen wilde seks mee had. Paul is enigszins geschokt door dit verhaal. Hun idee over liefde is heel verschillend: Paul is erg rationeel. Een relatie is een optelsom. Hij is bij de dates die hij heeft voortdurend aan het vergelijken en afwegen. Ava ziet passie als de voornaamste drijfveer van een goede relatie. Zij is nogal impulsief. Zij heeft bijvoorbeeld een saaie baan als bedrijfsarts, die zij plots opgeeft om in Haiti te gaan werken. Uiteraard duurt dit avontuur niet lang.
Opmerkelijk is dat de twee prima met elkaar kunnen praten en dat het verschil in temperament en het verschil van mening over relaties hun vriendschap absoluut niet in de weg staat. De praktijk is weerbarstiger. Pauls dates zijn niet bevredigend, maar wanneer Ava verliefd wordt is zij in de zevende hemel. Is hun vriendschap hiertegen bestand?
Een aantal keren in hun gesprekken komt voorbij dat voor een gelukkig leven vier zaken op orde moeten zijn: wonen, werken, gezondheid en liefde. Vreemd genoeg vullen de twee dit niet aan met vriendschap. Zij lijken er in het geheel niet aan te denken, terwijl met name voor Paul hun vriendschap van grote waarde is.
Stefan Brijs kan natuurlijk uitstekend schrijven en Zonder liefde las ik in twee dagen uit. Maar het verhaal vond ik al met al wat mager. Ik werd nergens echt verrast. Het verhaal kon op diverse manieren aflopen. Hoe het uiteindelijk eindigt is op een van deze voorspelbare manieren.
—
Eerder verschenen op Uitgelezen Boeken
