Over het ontbreken van een wij-identiteit

De eerste zin

“In boeken lees ik altijd dat ik op zoek moet naar ‘eenzaamheid’, maar ik heb de schrijvers opgezocht op Google, en ze hebben allemaal een man of een vrouw, kinderen of kleinkinderen’, zegt Eleanor Rigby in Douglas Couplands gelijknamige roman uit 2004.”

Prille vijftiger Johanna Spaey woont al het grootste deel van haar leven alleen.

Te wapen!

Oorlog voeren is het afwegen van je onbegrensde aspiraties tegen je begrensde capaciteiten, aldus de Amerikaanse strategische denker John Lewis Gaddis. In een meesterlijk boek dat 2500 jaar militaire geschiedenis overspant illustreert hij zijn stelling.

[Recensie] 480 v. Chr. Aan de Hellespont verzamelde de Perzische koning Xerxes een immens leger om Griekenland binnen te vallen.

Sprookjes uit het noorden deel 1

Noord-Europese literatuur lijkt vaak iets geheimzinnigs of onkenbaars te hebben, iets wat het alledaagse exceptioneel maakt ook. Vier recente boeken illustreren dat perfect. Het zijn hedendaagse sprookjes die diep gaan, heel diep, en echt gelukkig word je er niet van. Vandaag deel 1: Sus van Jonas T. Bengtsson.

[Recensie] “Als je van plan bent om zelfmoord te plegen,

Brave oppervlakkigheid

[Recensie] In zijn tweede roman schetst de Nederlandse politicus Thierry Baudet het leven van een merkwaardige, in zichzelf gekeerde celloleraar. Veel dieper dan de clichés graaft hij daar jammer genoeg niet bij.

Politici die zich aan het schrijven van fictie wagen lopen hier niet dik gezaaid, terwijl er aan de overzijde van het Kanaal soms wel in gegrossierd lijkt te worden.

In ieder mens een god

De eerste zin

“Het onschuldige vlammetje dat op het kopje danste van de tweede lucifer die Jona Van Rein had afgestreken, was opgerezen tot een woeste zee van torenhoge vuurtongen die met zichtbaar plezier de eikenhouten vloer en houten muren, de boekenkast, de bamboeladder ertegen en de vleugelpiano met erop de ingelijste foto en erboven het abstracte schilderij verslonden.”

Recensie

Jona is dertien wanneer hij het huis in brand steekt waar hij samen met zijn vader woont.

Mannen moeten meer huilen

Mannen worden niet geboren, ze worden gecreëerd. De veelzijdige mens wordt onder maatschappelijke druk tot een geweld tolererende, onderdrukkende en zelfingenomen man gesnoeid. Jens van Tricht pleit voor emancipatie, om van die man opnieuw een mens te maken.

[Recensie] Vorige maand heb ik gehuild. Ogi, de vijftienjarige naar de Servische muzikant Ognjen Radivojevic genoemde kater van mijn vriendin,

De vooruitgang ‘voor arbeiders verklaard’

Holy Shit! is Jaffe Vinks kijk op anderhalve eeuw sanitaire vooruitgang, van beer emmeren in de gracht tot hoogtechnologische waterzuiveringsinstallatie. “We beseffen niet hoe goed we het vandaag hebben,” zegt hij.

[Interview] “De Amsterdamse grachten zijn over het algemeen met stinkende uitwerpselen van allerlei aard opgevuld,” schreef een negentiende-eeuwse reiziger.

Antigone in IS setting

Kamila Shamsie verplaatst de klassieke Antigone-tragedie naar onze huidige wereld waarin culturele, religieuze en nationale identiteit hot items zijn geworden. Wanneer de wetten van de staat botsen met die van je geweten, wat moet je dan doen, vraagt Shamsie zich samen met Antigone af.

[Recensie] Zo’n tweeënhalf millennium geleden schreef Sophocles Antigone,

Moord maakt een gemeenschap

De eerste zin

“Ik stond achter op het veld, toe te kijken hoe het linkerbeen van mijn vader door een maaidorser werd opgegeten.”

Recensie

Samen met zijn vrouw Ada en de peuters Suze en Friso woont Tille in op de boerderij van zijn ouders. Tille is een man van weinig woorden,

Louise Erdrich, de queen van de native-American literatuur, treedt in Toekomstig huis van de levende god in de dystopische voetsporen van Margaret Atwood. In masculiene tijden wordt de vrouw gereduceerd tot een broedmachine, zijn ze het eens.

[Recensie] Cedar Hawk Songmaker is zesentwintig jaar oud en vier maanden zwanger wanneer ze voor het eerst contact opneemt met haar echte moeder.