I have always imagined that Paradise will be a kind of library
- Jorge Luis Borges
Soccer sells. Ik, Zlatan (over Zlatan Ibrahimovic), Geen genade (over Andy van der Meyde) en Gijp (over René van der Gijp), het is maar een kleine greep uit de vaak zeer goedverkopende biografieën van voetballers – of jolige randfiguren in het geval van ‘Gijpie’ – die de afgelopen tijd verschenen.
Lees verder...
Opvoedadvies, je wordt ermee overspoeld – ook als je zelf geen kinderen hebt. Tv-programma’s tonen gezinnen met de meest onvoorstelbare children from hell, die vervolgens met adviezen uit een van de vele zelfhulpboeken in het gareel gehouden dienen te worden. In Een geslaagd leven, het vierde boek van Marian Boyer (1954),
Lees verder...
Het is een stad waar iedereen weleens geweest is: Parijs, de stad van de liefde, met haar bekende toeristische trekpleisters als de Eiffeltoren, het Louvre en de Notre-Dame. Adriaan van Dis (1946) geeft in zijn laatste boek Stadsliefde. Scènes in Parijs een ander en daarmee completer beeld van de stad waarin hij zeven jaar lang woonde en werkte.
Lees verder...
Hollywood, 1909. De uit New York afkomstige broers Louie en Charlie Peters komen in een ingeslapen dorpje in Californië aan. Weg van hun berooide bestaan als toneelknechten, klaar voor een nieuwe start. Althans, zo lijkt het. De echte reden van hun trek naar de zonnige westkust is iets trivialer: Charlie heeft een affaire met Eleanor Whitfield,
Lees verder...
Liefde is als een tube tandpasta. Een tube tandpasta is nooit leeg, nooit, maar na een tijdje hebben mensen gewoon geen zin meer om kracht te zetten.’ Het debuut van James Worthy (1970) met de gelijknamige titel James Worthy, staat bol van dit soort tegeltjeswijsheden over de liefde. Nog zo een: ‘Liefde is twee mensen die van macaroni kunnen genieten.’ Dat de hoofdpersoon James deze leuzen uitstoot,
Lees verder...
De Vlaming Paul Koeck kon in 2010 twee jubilea vieren: hij werd zeventig en was vijftig jaar actief als schrijver. Koeck heeft altijd een vruchtbare pen in handen gehad, te zien aan zijn veelzijdige oeuvre dat naast romans en verhalen ook scenario’s voor toneel en televisie bevat. Deze stroom aan teksten stagneerde toen Koeck acht jaar geleden een hersenbloeding kreeg.
Lees verder...
Schrijver en journalist Binnert de Beaufort (1970) lijkt bezig met de ontwikkeling van een bijzonder actualiteitsgebonden oeuvre. Hij debuteerde in 2005 met de roman Blauw bloed, waarin hij niet schroomde de adel op de hak te nemen. Een jaar later etaleerde hij in De lompe leeuw op ironische wijze de onbeschoftheid van de Nederlander.
Lees verder...
The secret source of humor itself is not joy but sorrow. There is no humor in heaven. Met dit motto, ontleend aan de Amerikaanse schrijver en humorist Mark Twain, begint Pieter Webeling (1965) zijn tweede roman De lach en de dood. In zijn debuut Veertig dagen uit 2008 stond ontsnapping aan het lijden al centraal en dit thema krijgt in Webelings nieuwste roman wederom de volle aandacht.
Lees verder...
Schavuit van Oranje? Notoire schuinsmarcheerder? Of meer dan dat? De echo van prins Bernhard klinkt zelfs na zijn dood nog door in menig medium. Ook in de literatuur is hij nog altijd aanwezig – bijvoorbeeld in het nieuwste werk van Annejet van der Zijl. Na Anna (2002) – haar zeer leesbare biografie van Annie M.G.
Lees verder...