Het oog van de kraanvogel is een verhaal over de beladen vriendschap tussen twee mannen. Over persoonlijkheid, identiteit en seksualiteit. Een roman over coming-out in de brede zin van het woord. Een roman die volgens Roeland Dobbelaer, hoofdredacteur van DLVA/Bazarow, impliciet ook de vraag stelt of je seksuele gevoelens kunt sturen.
Wanneer Marcus voor zijn werk naar Japan wordt uitgezonden, blijkt zijn komst voorbereid door Arthur, een oud-studiegenoot uit Amsterdam. Marcus is na één conservatoriumjaar rechten gaan studeren, Arthur is orkestmusicus geworden. Ooit heeft Arthur zijn vriendschap met Marcus verspeeld, omdat hij niet duidelijk was over zijn geaardheid. De ontmoeting in Tokio levert een nieuwe confrontatie op tussen beide mannen. Wat hebben zij wel en niet geleerd van het leven? Waar durven zij nu voor uit te komen? De verschillen tussen de mannen zijn veelzeggend en nodigen de lezer uit een standpunt in te nemen: voor wie voelen we meer sympathie? Een extra verhaallijn vormt de geschiedenis tussen Marcus en Sofie. Tijdens zijn studie blijft Sofie een belofte. Wanneer Marcus jaren later ‘toch’ een relatie met haar aangaat, blijkt er onder haar onbevangen buitenkant een vrouw met een geheim schuil te gaan. Marcus’ zoektocht leidt via Sofie naar Arthur en uiteindelijk naar hemzelf.
Peter WJ Brouwer (1965) is schrijver, vertaler en theatermaker. Hij publiceerde drie dichtbundels, waaronder bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘Brief aan wie niet bestaat’ (2016). ‘Het oog van de kraanvogel’ is zijn tweede roman na ‘Het Siamees moment’ uit 2017.
Op 18 oktober 2021 ging Roeland Dobbelaer met Peter Brouwer in gesprek. Het oog van de kraanvogel en de thema’s van de roman stonden centraal in gesprek. Is het boek als een politiek statement over seksualiteit te lezen? Is dit wel een boek over vrijheid in seksualiteit? En heeft Brouwer niet twee keer dezelfde roman geschreven?