De schoolbel gaat. Iemand begint te schieten
[Recensie] 54 minuten gaat over een school shooting: een schietpartij in een school. De horror hiervan is nauwelijks in te denken, maar met dit boek lukt dat toch een beetje – en dat is vreselijk.
Bij 54 minuten weet je van tevoren precies wat er gaat gebeuren: er komt een schietpartij op een school die 54 minuten zal duren en heel naar gaat worden. Maar pas als je het boek gelezen hebt, voel je het. De verschrikking. De machteloosheid. De absolute zinloosheid. Het verdriet. En de realisatie dat dit maar een fractie is van wat mensen meemaken die hier echt bij zijn, maakt het eigenlijk alleen maar erger.
Vanuit vier leerlingen krijg je uit verschillende hoeken te zien hoe de schietpartij verloopt en wat de aanleiding was. Ook hebben ze alle vier dierbaren die gevaar lopen, of zijn ze zelf degenen om wie de buitenwereld zich zorgen maakt. Hun korte hoofdstukjes worden afgewisseld met berichtjes van sociale media die steun betuigen, om hulp vragen of zoeken naar dierbaren. Dit alles liet me enorm snel meeleven met de verschrikkingen en dat is waar dit boek om gaat. Of het goed geschreven is, diverse personages heeft en sterke ontwikkelingen doormaakt, maakt eigenlijk nauwelijks meer uit – al is dat wel zo.
Heftig als dit boek is, de realisatie dat dit echt gebeurt, is nog heftiger.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles.
