Niet vlot, niet spannend, emotieloos, voorspelbaar, vlak en een abrupt einde
[Recensie] De cursus is verdeeld in dagen en begint met ‘de aanleiding’. De cursus begint in ‘dag 1’. Dag 1 vond ik langdradig. De eerste les van de cursus is helemaal uitgeschreven, ik kreeg het gevoel dat ik de cursus zelf aan het volgen. Alsof Post pagina’s aan het vullen was. Doordat er een recent boek van Stephen King genoemd wordt, krijgt de lezer een idee van de tijd waarin het zich afspeelt. De rest van de delen zijn prima door te komen, ook al had er nog een beetje spanning bij gekund.
De hoofdlijn is die van Carol. Haar vriend Mark, een medecursist, en schrijver Victor Aster hebben ook een eigen verhaallijn. In het begin had ik een beetje het gevoel dat die van Mark nutteloos was, later blijkt zijn deel wel belangrijk te zijn. Toch had het allemaal wat vlotter gekund, nu komen er dingen in De cursus voor die niks met het verhaal te maken hebben. Zoals het ontwerp dat Mark (hij is architect) gemaakt heeft voor het huis van een vriend van hem (waar dan heel diep op ingegaan wordt).
Van andere personen had ik graag meer willen zien, dat had voor meer spanning kunnen zorgen. Al vrij snel is duidelijk hoe de vork in de steel zit, maar het duurde lang voordat mijn vermoedens werden bevestigd. Ik had meer van het einde verwacht, het was te vlak nu te vlak en kwam abrupt ten einde, zonder dat ik het gevoel had dat het was afgelopen. De emoties mis ik. Nergens tranen van woede of blijdschap. Een epiloog over waar de personages na, bijvoorbeeld, een jaar staan, had ook een mogelijkheid geweest. Dat was misschien zelfs wel een perfecte afsluiting geweest.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
