De beproevingen van Apollo
Apollo heeft al vele Romeinse keizers verslagen, maar de laatste keizer Nero is nog steeds bezig om zijn snode plannen uit te voeren. Ze moeten hem verslaan, maar kan Meg haar pleegvader onder ogen komen? Apollo en Meg moeten op een gevaarlijke missie gaan, in de hoop dat Apollo weer zijn goddelijke vorm kan terugverdienen. De voorspellingen zijn alleen niet rooskleurig, kan Apollo dit wel overleven?
[Recensie] De beproevingen van Apollo is een mooie vervolgserie op De Helden van Olympus en neemt je mee met Apollo die is veranderd tot een sterfelijke puber. Hij heeft in de afgelopen boeken zichzelf al bewezen, maar de grootste en gevaarlijke beproeving staat hem nog op te wachten. Hoe zou dit verhaal aan zijn einde komen?
Apollo als puber was in het begin van de serie een arrogante jongen, maar hij is enorm gegroeid in de serie. Hij is moediger en geeft meer om andere sterfelijken, hij is emotioneel gebonden aan halfbloeden, hij is steeds menselijker geworden. Apollo is de afgelopen boeken echt een vriend van mij geworden, omdat hij zich steeds meer van zijn goede kant laat zien. In dit deel maakt hij nog steeds sassy opmerkingen, maar is zijn karakter veel eerlijker en vriendelijker. Hij is zo sympathiek geworden en je leeft enorm mee met alle personages, veel passages weten je te raken.
De schrijfstijl van Rick Riordan is weer erg energiek en het verhaal zit vol humor en spannende hoofdstukken waar je geen rust bij krijgt, hoewel ik moet zeggen dat ik de eerste helft nog wat traag vond verlopen. De gebeurtenissen hier waren niet heel bijzonder, maar als het einde eenmaal nadert wordt het steeds spannender en vond ik het moeilijker om het boek even weg te leggen.
De ontknoping wist mij meerdere keren te verrassen, en het was zo fijn om vele bekende personages terug te zien. Zo begon ik als lezer op het begin met Percy Jackson, zag ik hem opgroeien en leerde ik andere helden kennen, en nu volg je Apollo voor zes maanden die je in je hart hebt gesloten. Het is zo mooi dat iedereen ouder is geworden en niet iedereen heeft een perfect einde, maar het einde maakte zo veel goed. Ik kon met een warm gevoel deze serie afsluiten, wetende dat dit einde een begin kan zijn voor nog meer avonturen. Kamp Halfbloed en Kamp Jupiter hebben een speciaal plek in mijn hart, en zelfs goden zoals Apollo zijn voor mij onvergetelijk! De toren van Nero is een waardige afsluiter van een veelzijdig avontuur, Rick Riordan is een legendarische schrijfheld!
—
Eerder verschenen op Nerdy Geeky Fanboy
