De gemankeerde profiler wekt medelijden, maar haar strijd overtuigt
[Recensie] Een paar schoolkinderen vinden een lichaam van een 13-jarige jongen in de bosjes in Arnhem. Julia Menken wordt op de zaak gezet. Zij is een profiler, dat wil zeggen dat zij het profiel van de dader probeert vast te stellen door alle aspecten van het misdrijf te onderzoeken en te bevragen. Dat moet helpen om de dader te kunnen pakken.
Julia Menken is ook een vrouw met een verleden. Ooit is er een kind gestorven omdat zij er niet snel genoeg bij was. Daarover heeft zij nog steeds wroeging. Ze is verslaafd aan slaapmiddelen en uppers, om de gruwelijkheden in haar beroep te kunnen weerstaan. Ook nu is er weer een kind betrokken en een monster van een dader bij een moord die je de koude rillingen geeft. Dat brengt haar terug bij haar eerdere verdriet. Tevens staat haar huwelijk op het spel.
Een bijna perfect mens
Het feit dat Julia Menken haar eigen leven niet in de hand heeft, maakt dit verhaal origineel en indringend. Als lezer verwacht je zoiets niet van een crimefighter. Dat zou toch een (bijna) perfect mens moeten zijn en een heldhaftige persoon. Het maakt De verloren jongen ook extra spannend, want is zij nu capabel of niet?
Het boek kent ook een aantal onverwachte wendingen, die nog spanningsverhogend werken. De gebeurtenissen worden eerst kort weergegeven, zodat je je gaat afvragen wat er allemaal aan de hand is. Het moment van inzicht is steeds vooruitgeschoven, waardoor je als lezer niet weet wat er gaat komen.
Een gevoel van zwartgalligheid
Hoofdpersonage Julia Menken roept verwarring en medelijden op, we zien hoe zij worstelt met van alles in haar leven en dat maakt haar benaderbaar. De lezer blijft echter achter met een gevoel van zwartgalligheid.
Het boek leest prettig, alle gebeurtenissen krijgen de tijd om zich uit te vouwen. De schrijfstijl maakt het lezen prettig, omdat er geen hele lange, complexe zinnen in staan. Dialoog en omschrijving worden goed afgewisseld en nergens is het gissen welke persoon wat zegt. De verloren jongen benadrukt niet op een ouderwetse manier het onderscheid tussen goed en kwaad, beide zijn hier verstrengeld. De verloren jongen is een echte thriller, waar levens op het spel staan. Het stopt niet bij één, en dat maakt het extra belangrijk dat hoofdpersoon Julia met oplossingen komt. En dat kost heel wat strijd.
Het is fijn om nu eens een vrouw als hoofdpersoon van de politie te zien, maar het is stigmatiserend dat zij haar emoties in bedwang moet houden met pillen, wat vaker voorkomt bij vrouwen. Dit boek is er beslist niet één voor mensen die niet tegen geweld kunnen. Tot aan het eind blijft de lezer zich afvragen hoe dit af moet lopen, en het einde is zeker onverwachts te noemen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
