Een spannend en sprookjesachtig verhaal
[Recensie] Op een dag krijgt de eenvoudige huisknecht Goedzo van zijn meester de opdracht naar de stad Zonnaven te reizen en daar zo snel mogelijk met de koning te spreken. De weg naar Zonnaven blijkt echter gevaarlijker dan gedacht. Een bende criminelen zit achter hem aan en hulp moet uit een onverwachte hoek komen om de eenvoudige huisknecht te redden.
Het toeval wilt echter dat hij achter een vreselijk plan komt dat het gehele koninkrijk naar de rand van de afgrond kan brengen. Samen met de koning, zijn magisch begaafde dochter Mira, de jonge vechtjas Joris en de dronkaard Kantatis zijn ze gedwongen om te vluchten voor de macht van de Leugen en zijn trawanten.
De enige hulp om deze groeiende macht te breken, lijkt die van een koppige waterdraak te zijn.
Het gif van de Leugen verspreidt zich echter razendsnel onder de bevolking en heeft nagenoeg iedereen al in zijn ban. Zullen Goedzo en zijn vrienden in staat zijn om deze verschrikkelijke vijand te verdrijven zonder zelf ten onder te gaan?
Het verhaal heeft inderdaad veel kenmerken van een sprookje. Met name de strijd tussen goed en kwaad komt zeer duidelijk naar voren. De sfeer van het verhaal is ook sprookjesachtig en ik vind dat de schrijver die sfeer goed heeft vastgelegd. De omschrijvingen van de omgeving zijn erg mooi. Heel af en toe kwam ik wel wat te moderne omschrijvingen tegen, die een verteller in de grotendeels middeleeuwse setting van het verhaal voor mijn gevoel eigenlijk niet zou kunnen gebruiken.
Spannend is het boek ook zeker. Goedzo en zijn vrienden moeten flink nadenken om de vijand te slim af te zijn. Met een combinatie van slimheid en geluk komen ze echter een heel eind. De draak speelt hierin een belangrijke rol en dat vond ik zelf erg leuk.
Sommige actiescenes vond ik verrassender dan andere, maar over het algemeen vond ik de dingen die er gebeurden wel origineel. Ik wilde tijdens het lezen in ieder geval wel graag weten hoe het zou aflopen.
Omdat het boek als sprookje is opgezet zitten er wel wat beperkingen aan. In een sprookje is weinig ruimte voor karakters met heel veel diepgang en situaties die niet zwart-wit, maar ergens daar tussenin zijn. De karakters in dit boek zijn daarom wel uniek en goed van elkaar te onderscheiden, maar erg veel diepgang krijgen ze niet. Overigens vond ik de karakters wel heel leuk, soms grappig en zeker sympathiek. Er bestaat geen twijfel over goed en kwaad in het boek. Goed is goed en slecht is slecht. Voor een grijs gebied tussen goed en slecht is geen ruimte, terwijl twijfel over wat goed en slecht is een verhaal ook heel interessant kunnen maken. Omdat het goede zo duidelijk aanwezig is in dit verhaal, is het wel heel hoopvol en gaf het verhaal me een goed gevoel na afloop.
Al met al vond ik dit inderdaad een spannend verhaal, dat veel weg heeft van een sprookje. Op een paar foutjes na, vond ik de schrijfstijl goed en de omschrijvingen mooi. Omdat het verhaal als sprookje is opgezet is de tegenstelling goed en slecht vrij extreem. Maar dit gaf me als lezer wel een goed gevoel.
—
Eerder verschenen op Drukinkt
