Hondje is blij met elke vriend die hij ontmoet!
[Recensie] Onlangs viel er een onwijs leuk kinderboek bij ons op de deurmat, namelijk Hondje. De enige echte van Yvonne Jagtenberg. Voor dit verhalenboek stond haar eigen hondje meneer Boymans centraal. Een klein ondeugend hondje met een ontzettend schattig kopje. Het belooft een waar avontuur te worden, woef!
Hondje. De enige echte
De avonturen van Hondje zijn onderverdeeld in vier seizoenen en in het begin wordt het al snel duidelijk dat Hondje een ondeugend meneertje is. Zo legt hij een vers bruin worstje op de stoep van de slager en weet hij op een slinkse wijze lekkere ijsjes te bemachtigen. Hondje is natuurlijk de onschuld zelve. De ondeugende en grappige verhalen van Hondje zitten boordevol onderwerpen die voor kinderen het einde zullen zijn. Geregeld zal er gegrinnik en gegiechel ontstaan over het drolletje van het hondje of het plasje dat hij tegen de mooie boom in het park doet.
Hondje is een zwervertje maar geen eentje waar je medelijden mee hoeft te hebben. Er woont een aardige oude mevrouw in de straat waar hij geregeld kan uitrusten en een maaltje krijgt voorgeschoteld. Daarnaast weet hij zichzelf goed te redden, want ondanks dat is Hondje een hondje dat precies weet waar wat wanneer te halen valt. Net als een echt hondje!
De zinnen in het boek zijn kort waardoor ze voor de kleine lezers onder ons goed te begrijpen zijn. Ook de lengte van de verhalen is goed om de concentratie te behouden. De verhalen zijn levendig, de verhalen zijn begrijpelijk en de illustraties zijn beeldend en kleurrijk.
De slager en de ballon
Persoonlijk vond ik het verhaal van de slager het leukst om te lezen. Het verhaal waar Hondje bedelend bij de slager wordt weggejaagd door de hond van de slager en waar op hij als tegenactie een vers bruin drolletje op de stoep legt. Geweldig!
Ook het verhaal waarin Hondje met een rode ballon speelt is erg grappig. Met het uiteindelijke ‘rode frotje’ gaat hij toch proberen zijn hondenmeisje blij te maken.
“Ik heb je! denkt hij.
‘Pang’ klinkt het.
Weg ballon.
Kapot. Geknapt.
Wat jammer nou. Nu is de mooi ballon een raar klederig frotje.
Hondje neemt het in zijn bek.
Geen mooie rode ballon voor zijn vriendin maar een raar frotje.
Hondje zucht. Nu maar hopen dat ze ook van rare frotjes houdt.”
Hondjes wereld is klein, maar ook in deze kleine wereld weet Hondje je hart te veroveren. Met meneer Boymans in het achterhoofd houdende kan je niets anders dan je hart openstellen voor het kleine ondeugende hondje die je in een twintigtal verhalen een kijkje geeft in zijn avontuurlijke leventje.
—
Eerder verschenen op Boekenz.
