Een leven dat niemand zich zal herinneren. Een verhaal dat je nooit zal vergeten…
[Recensie] Frankrijk 1714: in een moment van wanhoop, maakt een jonge vrouw een deal om voor altijd te leven, maar is vervloekt. Iedereen die ze ontmoet, zal haar vergeten. Zo begint het onzichtbare leven van Addie LaRue. Een duizelingwekkend avontuur dat zich afspeelt door de eeuwen heen en over verschillende continenten. Door geschiedenis en kunst, terwijl een jonge vrouw leert hoever ze zal gaan om een spoor in de wereld achter te laten. Maar alles verandert wanneer Addie, na bijna 300 jaar een jonge man tegenkomt in een verborgen boekenwinkel die zich haar naam herinnert.
Dit verhaal is niet zomaar een verhaal. Het verhaal van Addie LaRue is meer dan bijzonder. De introductie wordt langzaam opgebouwd waarin het personage in verschillende omgevingen een eigen stem krijgt. Maar het verhaal neemt een andere wending wanneer Addie wordt uitgehuwelijkt en de goden smeekt om meer tijd en een leven in vrijheid. Maar het moment waarop ze haar wens heeft uitgesproken was van cruciaal belang en op die manier heeft ze misschien wel wat ze op dat moment verlangde, maar niet wat ze verlangt na een eeuwig leven. Want dat is wat ze heeft gekregen. Nu heeft ze vrijheid, maar wordt ze door niemand herinnerd. Het is niet zozeer een bovennatuurlijk of fantasie verhaal, ondanks dat het tot stand is gekomen door een bovennatuurlijk element. Het voel echt.
Addie’s personage en de plekken waar ze gaande het verhaal langs komt zijn niet anders dan de wereld zoals wij hem kennen want zo komen er ook af en toe grootse gebeurtenissen voorbij die daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Het verhaal neemt de lezer mee in verschillende tijdspaden. Van 2014 tot 1714 en van 1826 tot 1944. Telkens is de wereld waarin Addie leeft anders, maar haar personage blijft hetzelfde. Ze is eigenzinnig, vastberaden maar eenzaam. Ze ziet zoveel van de wereld maar mist altijd hetzelfde. Erkenning en herkenning. De opbouw van het verhaal lijkt hierdoor ingewikkeld, met tijdsprongen en later ook enkele perspectiefwisselingen. Maar het verhaal blijft op wonderbaarlijke manier één geheel en blijft goed te volgen. Het hele idee van het doen van een wens die uiteindelijk in vervulling gaat, maar op een dusdanig andere manier dan gehoopt, is een zeer interessante opzet.
Kunst is een terugkomend en belangrijk thema in het verhaal. Zowel literatuur als muziek, fotografie en schilderwerken. Elk deel van het verhaal begint met een kunstwerk dat wordt beschreven en wat vroeg of laat ook daadwerkelijk in het verhaal langs komt. En naarmate het verhaal vordert, wordt duidelijk wat deze kunstwerken te maken hebben met het verhaal. Deze onthulling is krachtig, emotioneel en zo veel zeggend dat het de lezer verstelt zal doen staan. De auteur heeft deze elementen zo goed in het verhaal verwerkt, dat wanneer de achterliggende gedachten ervan aan het licht komt, de kunstwerken een heel nieuwe betekenis krijgen. Maar niet alleen deze kunstwerken zijn van belang voor het verhaal. Addie bekijkt de wereld om haar heen ook op een kunstzinnige manier. Op bepaalde momenten in het verhaal gebeurt iets simpels, maar wordt ineens belangrijk door de manier waarop Addie ernaar kijkt. Door iets wat ze al eerder heeft gezien of meegemaakt of juist omdat het totaal nieuw voor haar is, ondanks al haar levenservaringen.
Wanneer het einde van het verhaal in zicht komt en de puzzelstukjes langzaam op hun plek vallen, neemt de emotie af en toe de overhand. Als lezer voel je waarschijnlijk aan hoe het verhaal zal gaan eindigen, maar toch heeft Victoria daar andere gedachten over. Ze weet op een dusdanige manier de personages in het boek en de lezers ervan op een bijzondere en prachtige manier te slim af te zijn waardoor het verhaal ineens 180 graden draait en je het in een heel ander licht kunt bekijken. Addie’s leven door de jaren heen zo in de wereld verweven waardoor je je afvraagt of je haar zelf niet ooit hebt ontmoet, maar je het je simpelweg gewoon niet meer kunt herinneren. Wat als…? Deze theorie, deze vraagstelling is prachtig en interessant om over na te denken. Het verhaal kan je nog dagen in zijn ban houden.
Het verhaal van Addie LaRue is een verhaal als geen ander. Het zal je verrassen, emotioneren en verwonderen. Ze zeggen wel eens dat je als lezer duizend levens kunt leiden. Maar dit boek alleen laat je al duizend levens beleven. Onvoorstelbaar, hartverscheurend en toch hoopvol.
—
Eerder verschenen op My Booked Wings
