"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

In de gloed van de vulkaan

Zaterdag, 23 mei, 2020

Geschreven door: Tais Teng, Roelof Goudriaan
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Adembenemende fantasie met Nederlands sausje

[Recensie] Dat ik Tais Teng de beste Nederlandse schrijver van genreverhalen vind mag ondertussen duidelijk zijn. In elk geval de beste waar het puur vermaak betreft en de originaliteit en reikwijdte van zijn verbeelding. Niks is hem te raar en hij construeert achtbaanritten die je als lezer buiten adem achterlaten. Hij is misschien niet de beste waar het gaat om literair taalgebruik of thematische diepgang, als dat de criteria zijn kan ik andere schrijvers noemen, maar Teng beoogt ook helemaal niet literatuur te schrijven. En een schrijver moet je niet beoordelen naar doelstellingen die hij zichzelf helemaal niet oplegt. Dus ik blijf bij mijn uitspraak. Als het gaat om puur vermaak steekt Teng met hoofd en schouders boven de rest van ons uit (mezelf inbegrepen). Natuurlijk zijn er kanttekeningen te maken. Het tempo van zijn verhalen is soms wel heel hoog, er zijn weinig adempauzes, weinig momenten van reflectie of introspectie. Het gaat om wat er gebeurt en de karakters krijgen niet heel veel kans om te schijnen. Ook bevat dit boek een paar sporen van ontbrekende of oppervlakkige redactie. Niet zoveel dat ik erdoor uit het verhaal geraakte, maar wel genoeg om te melden. Ten slotte was het slot een beetje snel afgewerkt. Iets meer denouement had ik wel mooi gevonden. Maar de pluspunten zijn in de afweging veel zwaarder.

De leuke karakters: Hans D’Ancy (die eigenlijk opvallend weinig doet voor een hoofdpersoon), Sterckenarm en Pentalucci. In de navolging van Vance volgt Teng ondernemende types, moreel misschien wat grijs, die graag een slaatje slaan uit de hen voorgelegde situaties. Dit zorgt tegelijk voor een boel relativerende terzijdes en humor. De Nederlandse symboliek en beeldtaal geeft dit boek ook een unieke smaak vergeleken met internationale fantasy. Tussen alle bizarre verwikkelingen zijn er glimpen van herkenning. Ook de knipogen naar popcultuur vond ik leuk. En dan is er het geweldig fantasievolle verhaal, met vulkaangodinnen, magische zeppelins, een gevangenis met muren van vier lichtjaar dik, een weer tot leven gebrachte dinosaurus en de ware natuur van de Inca van het Noorden. Op elke pagina vind je weer een nieuw, fantastisch idee. Al geloof ik niet dat het verhaal zelf lang zal beklijven, de sfeer blijft me zeker bij. Aanrader.

Eerder verschenen op Hebban

Het Weer Magazine

Boeken van deze Auteur: