Originele Zweedse thriller vergeet de lezer uit te dagen
[Recensie] In slaap gevangen draait om drie personages, die beurteling in ik-vorm hun verhaal vertellen. De eerste personage is de achttienjarige Samuel die op de vlucht voor zowel een drugsbende als de politie. Dan is er rechercheur Manfred, die zich op zijn werk stort om zijn verdriet en schuldgevoel te verbergen na het ongeluk van zijn dochtertje. Tenslotte is er de moeder van Samuel. Boven elk hoofdstuk staat over wie het gaat en dat maakt het verhaal en het proces waarin zij zich bevinden wel heel duidelijk.
Samuel reageert op een vacature voor verzorger van een gehandicapte jongen in een afgelegen huis aan de kust. Dat lijkt hem de perfecte manier om uit handen te blijven van zijn achtervolgers. Rechercheur Manfred wordt belast met het onderzoek naar het aangespoelde lichaam van een jonge drugsdealer, die al enkele maanden vermist werd. Je leert deze personages goed kennen. In slaap gevangen beschrijft goed wat zich afspeelt in hun hoofden. Zo maakt het verhaal helder waarom mensen tot bepaalde keuzes komen.
De keerzijde van deze aanpak is dat het tempo van het verhaal erbij in schiet. In slaap gevallen kabbelt voort en verliest een stuk spanning. Jammer genoeg kun je al snel voorspellen wat er aan de hand is. Zeker voor de veellezer wordt het al snel duidelijk hoe de vork in de steel zit. Het enige dat dan overblijft is de vraag hoe In slaap gevangen afloopt. Krijgen ze de dader wel of niet te pakken? Met het uiteindelijke einde kun je dan wel weer vrede hebben en dat maakt het een klein beetje goed.
In slaap gevallen is niet een heel slecht boek, maar het mist net dat beetje meer waardoor je als lezer uitgedaagd wordt om na te denken over een moordzaak. Het laat weinig aan de eigen verbeelding over. Het is origineel bedacht, maar de uitwerking is een beetje minder.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
